Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

"Τα μονοπάτια της ηλεκτρονικής ανάγνωσης και οι βιβλιοθήκες"


Πριν από λίγες μέρες, πήγα με μεγάλο ενδιαφέρον να παρακολουθήσω την ημερίδα σχετικά με την ηλεκτρονική ανάγνωση, το μέλλον του βιβλίου και την επιρροή που αυτά ασκούν στις βιβλιοθήκες. Στη συζήτηση πήρε μέρος ο κ. Λάιτνερ, βιβλιοθηκονόμος, ο οποίος ανέφερε πως η τάση για ηλεκτρονικά βιβλία γίνεται όλο και μεγαλύτερη.

"Στην Αγγλία, το 20% της παραγωγής βιβλίων αφορά τα e-books, ενώ στη Γερμανία το ποσοστό αυτό διπλασιάζεται κάθε χρόνο. Εκτιμάται ότι σε λίγα χρόνια η παραγωγή ηλεκτρονικών θα φτάσει το 35%", τόνισε και συνέχισε:

"Στις Η.Π.Α. οι έξι μεγαλύτεροι εκδοτικοί οίκοι δεν πωλούν βιβλία τους σε βιβλιοθήκες. Σήμερα, δεν μπορείς να αγοράσεις e-book, παρά μόνο να εξασφαλίσεις μέσω συμβολαίου την άδεια να το διαβάσεις. Πρέπει να υπογράψεις, συμφωνώντας με τους όρους του, οι οποίοι φτάνουν και τις 18 σελίδες".

Όσον αφορά τις βιβλιοθήκες, σχολίασε:

"Υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι στη Γερμανία, πολύ μεγαλύτεροι απ' αυτόν εδώ που αφορούν αποκλειστικά τα e-books. Τόσο στην Αυστρία όσο και τη Γερμανία υπάρχουν 700 συνολικά βιβλιοθήκες με χιλιάδες ηλεκτρονικά βιβλία".

Στη συνέχεια, πήραν τη σκυτάλη η Ζωή Βαλάση, καθηγήτρια Βιβλιοθηκονομίας και μίλησε για τη χρησιμότητα των e-books:

"Ο κόσμος δυσκολεύεται να διαβάσει βιβλία γιατί η ανάγνωση είναι μία σύνθετη διαδικασία. Βοηθάει στην αναγνώριση συμβόλων, σύνδεση με συνειρμούς και εμβάθυνση στο νόημα. Επομένως, στρέφονται στην εικόνα της τηλεόρασης που στέλνει μηνύματα, χωρίς τη δυνατότητα επεξεργασίας από το δέκτη. Τα ηλεκτρονικά βιβλία μετατρέπονται σε εικόνα". 

Όσον αφορά τους κινδύνους που ενέχει το ίντερνετ, υπογράμμισε:

"Το ίντερνετ είναι πολύ επικίνδυνο για τους νέους. Οι νέοι είναι ιδιαίτερα προσαρμοσμένοι στην τεχνολογία, αλλά κινδυνεύουν να χάσουν την επαφή με το βιβλίο, δηλαδή την πραγματικότητα. Π.χ. όταν δεν μπορούν να λύσουν μία άσκηση στα Μαθηματικά, στρέφονται στο ίντερνετ. Εκεί όμως, η πληροφορία διαχέεται και κανείς δεν ξέρει ποια ιστοσελίδα είναι ακριβής και ποια όχι".

Τέλος, για την αξία του έντυπου βιβλίου, υποστήριξε:

"Εγώ μπορώ να χαρακτηριστώ ως ρομαντικός άνθρωπος. Με τα e-books χάνεται η υφή του χαρτιού. Το βιβλίο είναι η προέκταση του ανθρώπου. Απαιτεί όλες τις αισθήσεις, ακόμα και την ακοή με το θρόισμα των φύλλων. Οι επιστήμονες λένε ότι όσες περισσότερες ανθρώπινες αισθήσεις απαιτεί μια ασχολία, τόσο πιο δημιουργική γίνεται και η διαδικασία είναι πιο αποτελεσματική".



Photo Credit: Eva Kouki

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Στην Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης με τον Jonathan Coe





Ήμουν ένας από τους πολλούς λάτρεις αυτού του θαυμαστού κόσμου του βιβλίου που βρέθηκαν την Πέμπτη το απόγευμα (18.00) στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, προκειμένου να παρακολουθήσουν (και να καλωσορίσουν) τον Τζόναθαν Κόου.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο Άγγλος συγγραφέας μας μίλησε για τα βιβλία του (10 στον αριθμό), τα οποία όπως αναφέρει "είναι αρκετά διαδεδομένα στην Αγγλία, αλλά περισσότερο διαβάζονται σε τρεις χώρες: την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ελλάδα".

Μεγαλωμένος από συντηρητικούς γονείς, όπως τονίζει, θυμάται έφηβο τον εαυτό του να βρίσκεται συνεχώς πάνω από ένα βιβλίο. Τα έργα του έχουν σαφώς πολιτικές προσεγγίσεις, αλλά με χαρούμενο και σατυρικό ύφος. "Νομίζω πως όσο εύκολο είναι να μεταφράσεις τα βιβλία μου τόσο δύσκολο είναι να κάνεις το ίδιο και με τους τίτλους τους", σχολίασε γελώντας.

"Μέσα από τα βιβλία μου προσπαθώ να καταδείξω την εξέλιξη της Αγγλίας και το ότι η κάθε πόλη της μοιάζει ως το ιδανικό μέρος για κάποιον", υπογραμμίζει. Ο Κόου ισχυρίζεται ότι "το σημερινό Λονδίνο αποτελείται από πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα, αλυσίδες καταστημάτων. Μια φορά είδα ότι δίπλα από ένα γεμάτο με κόσμο Starbuck's υπήρχε μία καφετέρια εντελώς άδεια. Προτίμησα να πάω εκεί. Ήταν πιο ωραία".

Μεταξύ των έργων του συγκαταλέγεται και το "Rain Before It Falls" (Η Βροχή Πριν Πέσει), το οποίο αποτελεί ίσως το κορυφαίο του βιβλίο μέχρι στιγμής. Ο συγγραφέας μας αποκάλυψε, μάλιστα, πως στα τέλη του 2013 με αρχές του 2014 θα μεταφραστεί και θα εκδοθεί στην Ελλάδα το 10ο του μυθιστόρημα με τίτλο "EXPO 58".




© φωτογραφιών: By Eva Kouki 

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Ο Όσκαρ Ουάιλντ και οι δολοφόνοι στο μισοσκόταδο




Συγγραφέας: Τζάιλς Μπράντρεθ

Τίτλος: Ο Όσκαρ Ουάιλντ & οι δολοφόνοι στο μισοσκόταδο

Σελίδες: 381

Κατηγορία: Μυθιστόρημα

Εκδόσεις: Κέδρος (2010)







Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο της σειράς βικτωριανών μυστηρίων του Τζάιλς Μπράντρεθ, με ήρωες τον Όσκαρ Ουάιλντ και τον σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ.


Λονδίνο, Αύγουστος του 1889. Ο Όσκαρ Ουάιλντ ανακαλύπτει τυχαία το πτώμα ενός δεκαεξάχρονου αγοριού. Ως άλλος Σέρλοκ Χολμς, ο Ουάιλντ με τη συνδρομή του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ (συγγραφέα του Σέρλοκ Χολμς), του επιθεωρητή της Σκότλαντ Γιαρντ ‘Εινταν Φρέιζερ αλλά και του καλού του φίλου Ρόμπερτ Σέραντ ως άλλου δρ. Γουάτσον, προσπαθεί να εξιχνιάσει το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα. Τα πράγματα περιπλέκονται όλο και πιο πολύ καθώς ο αριθμός των δολοφονιών αυξάνεται, με τον Ουάιλντ να αναγκάζεται να κινηθεί στα όρια μεταξύ ηθικού και ανήθικου κόσμου προκειμένου να ξετυλίξει το νήμα της σκοτεινής αυτής υπόθεσης.


Ο Μπράντρεθ καταφέρνει με μοναδικό περιγραφικό τρόπο να μας ταξιδέψει στο βικτωριανό Λονδίνο του 19ου αιώνα ενώ αξίζει να σημειωθεί πως τα περισσότερα πρόσωπα αλλά και ορισμένα από τα γεγονότα που καταγράφονται, είναι πραγματικά.  Ένα ιδιαίτερα καλογραμμένο αστυνομικό μυθιστόρημα, ικανό τόσο να κεντρίσει και να κρατήσει αμείωτο  το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού, όσο και να κερδίσει τις εντυπώσεις του.  



   Ελένη Ιβάσινα

Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Άρτουρ Σοπενχάουερ - Για τη Δυστυχία του Κόσμου

Συγγραφέας: Αrthur Schopenhauer

Tίτλος: Για τη Δυστυχία του Κόσμου

Κατηγορία: Φιλοσοφία

Σελίδες: 187

Εκδόσεις: Πατάκη (2012)


 Ο Άρτουρ Σοπενχάουερ ήταν ένας αντισυμβατικός φιλόσοφος. Γεννήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και πέθανε το 1860, σε ηλικία 72 ετών. Βασική του θεωρία ήταν "ο κόσμος ως βούληση", φράση από την οποία επηρεάστηκε ο Νίτσε για να διαμορφώσει τη δική του "η βούληση για δύναμη".

 Στο έργο αυτό, ο Σοπενχάουερ μας θέτει θεμελιακά ερωτήματα, όπως: Ποιος ο λόγος να υπάρχουμε; Τι είναι η ζωή; Ποιες είναι μεγαλύτερες αιτίες της ανθρώπινης δυστυχίας; Γιατί η ζωή μας είναι γεμάτη δυστυχία; Πως πρέπει να ζούμε; και πολλά άλλα.

 Η βάση, όπου στηρίζεται το βιβλίο σχετίζεται με τη ματαιότητα της ύπαρξης. Πολλοί, εδώ, τον χαρακτηρίζουν απαισιόδοξο. Προσωπικά, σφάλλουν. Για έναν άνθρωπο που δεν πίστευε στη μετά θάνατον ζωή, σίγουρα δεν υπάρχει λόγος να ζει. Δεν υποστήριζε την αυτοκτονία ως φυσικό επακόλουθο. Αντιθέτως μάλιστα, επικροτούσε την αλληλεγγύη και την ευσπλαχνία, επηρεασμένος από το βουδισμό και τις ανατολικές θρησκείες.

 Παρακάτω, αφιερώνει ένα κεφάλαιο για τις γυναίκες, ενώ τα υπόλοιπα δύο επικεντρώνονται στη σημασία του στοχασμού, στα βιβλία και στη συγγραφή.

 Ένα βιβλίο που μας εξοικειώνει με την ιδέα του θανάτου και μας βοηθά στο να μην το φοβόμαστε. Εξάλλου, όλοι μας προσπαθούμε να μην τον σκεφτόμαστε, αλλά ο καθένας μας θα πρέπει να διαβεί το κατώφλι του. Και μάλιστα μόνος.

Φραντς Κάφκα - Η Μεταμόρφωση



 Σκεφτείτε μία μέρα να ξυπνήσετε και να έχετε μεταμορφωθεί σε κατσαρίδα! Κάτι τέτοιο συνέβη και στο αριστουργηματικό έργο του Φραντς Κάφκα. 

 Ο Γκρέγκορ Σάμσα ήταν ένας εμπορικός αντιπρόσωπος υφασμάτων. Μία μέρα, όταν ξύπνησε, αντιλήφθηκε πως είχε μεταμορφωθεί σε κατσαρίδα. Οι γονείς του αηδίασαν από την τροπή που πήραν τα πράγματα και τον απέφευγαν.

 Με τον καιρό, τα οικονομικά της οικογένειας (εξαρτιόταν από τον Σάμσα) άρχισαν να βελτιώνονται, ενώ ο Γκρέγκορ ήταν πολύ αδύναμος και βρισκόταν συνεχώς στη σκοτεινή του κάμαρα. Απομόνωση, θλίψη, απελπισία.

 Μέσα από το σουρεαλιστικό του χιούμορ, ο Κάφκα επιδιώκει να καταδείξει την αποξένωση του ανθρώπου από την υπόλοιπη κοινωνία και τις μεγάλες ανατροπές στη ζωή μας που μας βρίσκουν απροετοίμαστους. Το έργο του Κάφκα απαγορεύτηκε από τη ναζιστική Γερμανία, τη Σοβιετική Ένωση και την Τσεχοσλοβακία για πολιτικούς λόγους, χαρακτηριζόμενο ως "επικίνδυνο" και "καταθλιπτικό".

 Παρόλα αυτά, αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή έργα που έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο, το θέατρο και την όπερα.

Τζων Μπιούκαν - Τα 39 Σκαλοπάτια


 Ο Σκωτσέζος συγγραφέας από το Περθ έγραψε το βιβλίο "Τα 39 Σκαλοπάτια" το χειμώνα του 1914, όταν ταλαιπωρούνταν από μία μακρόχρονη ασθένεια. Στο βιβλίο του αυτό, χρησιμοποιεί ως πρωταγωνιστή με όνομα Ρίτσαρντ Χάναϋ, έναν προσωπικό του φίλο.

 Ο Χάναϋ είναι ένας μεταλλειολόγος και σε ηλικία 37 ετών αφήνει την Αφρική για το Λονδίνο. Στην Αγγλία νιώθει απέραντη ανία. Μία μέρα πριν φύγει συμβαίνει κάτι αναπάντεχο: ο γείτονάς του με το όνομα Σκούντερ του μιλάει για μια συνωμοσία, η οποία κρύβεται πίσω από ένα διαφαινόμενο πόλεμο μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας.

 Για να μην τον πιάσουν, αφήνει ένα πτώμα στο σπίτι του και κρύβεται στο διαμέρισμα του Χάναϋ. Μία μέρα, ο Χάναϋ βλέπει το Σκούντερ νεκρό με ένα μαχαίρι καρφωμένο στην καρδιά του. Από εκείνη τη στιγμή, ο Χάναϋ γίνεται το επίκεντρο όλων: οι συνωμότες θέλουν να τον σκοτώσουν, γιατί πιστεύουν πως ξέρει όλη την αλήθεια, ενώ η αστυνομία τον θεωρεί ως τον βασικό ύποπτο της δολοφονίας του Σκούντερ.

 Σε αυτό το μόλις 142 σελίδων μυθιστορηματικό θρίλερ του Μπιούκαν, ακολουθεί ένα συνεχές κυνηγητό, καταδιώξεις, ένταση, αγωνία που κρατάνε τον αναγνώστη καθηλωμένο καθ' όλη τη διάρκεια του έργου. 

 Ο αγώνας του πρωταγωνιστή για να κρατηθεί στη ζωή και οι συνεχείς του σκέψεις για το πως θα κρατηθεί στη ζωή μας προσφέρονται σε μία α' προσώπου συμπυκνωμένη αφηγηματική δομή, ενώ οι περιγραφικές ικανότητες του συγγραφέα μας βοηθούν να αφουγκραστούμε τόσο έντονα τον Χάναϋ, σαν να ήμασταν εκεί, δίπλα του.

Υ.Γ. Τα 39 Σκαλοπάτια είχαν μεταφερθεί στους κινηματογράφους αρχικά από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Ντόνατ, ενώ επιτυχημένο ριμέικ θεωρείται αυτό του Ράλφ Τόμας (πρωτ. Κένεθ Μόουρ, Τέινα Ελγκ).


Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Πάουλο Κοέλιο - Το Χειρόγραφο της Άκρα


Συγγραφέας: Paulo Coelho

Tίτλος: Manuscript found in Accra

Κατηγορία: Iστορικό Μυθιστόρημα

Σελίδες: 188

Εκδόσεις: Λιβάνη (2013)

Οπισθόφυλλο: "Ηττημένος δεν είναι αυτός που χάνει, αλλά αυτός που παραιτείται."

Μετά την εκπληκτική επιτυχία "Ο Αλχημιστής" και το "Και ο Θεός έπλασε τη Μητέρα", ο Πάουλο Κοέλιο μας ταξιδεύει στην Ιερουσαλήμ κατά το μακρινό έτος 1099 μ.Χ.

 Ο συγγραφέας είχε γνωρίσει πριν από περίπου 30 χρόνια το γιο του Σερ Γουόλτερ Γουίλκινσον. O τελευταίος ήταν ένας Άγγλος αρχαιολόγος που ανακάλυψε το εν λόγω χειρόγραφο στην πόλη Άκρα του Βόρειου Ισραήλ και ο Κοέλιο φρόντισε να προμηθευτεί ένα αντίγραφο.

 Στο κείμενο αυτό, γίνεται λόγος για μια επικείμενη εισβολή που θα δεχόταν την επόμενη μέρα η Ιερουσαλήμ από τους Σταυροφόρους. Ένας Αθηναίος Κόπτης που βρισκόταν μέσα στο πλήθος, συγκέντρωσε Μουσουλμάνους, Χριστιανούς, Εβραίους και μέσω της ομιλίας του, τους παρακινεί να αναζητήσουν τη σοφία που κρύβουν μέσα τους.

 Τους μιλάει για την αγάπη, την αξία της ήττας, τη φιλία, τους ανθρώπους, την αφοσίωση, τις χαμένες ευκαιρίες του παρελθόντος, την αποφασιστικότητα, την εσωτερική και εξωτερική ομορφιά, τους εχθρούς κ.ά.

 "Ποτέ μη χάνετε την ευκαιρία να δείξετε την αγάπη σας. Πάνω απ' όλα στους κοντινούς σας ανθρώπους, επειδή απέναντι σε εκείνους έχουμε μεγαλύτερη επιφύλαξη, καθώς φοβόμαστε μην πληγωθούμε.
 Να αγαπάτε. Γιατί εσείς θα επωφεληθείτε πρώτα- ο κόσμος γύρω σας θα σας ανταμείψει, παρόλο που στην αρχή θα σκεφτείτε: "Δεν καταλαβαίνουν την αγάπη μου".
 Δε χρειάζεται να καταλαβαίνει κανείς την αγάπη. Απλώς να τη δείχνει."

του Θοδωρή Μπόνη

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Pessoa - ποιήματα



Ο Φερνάντο Πεσσόα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες του 20ου αιώνα. Γεννημένος στη Λισσαβόνα το 1888, χαρακτηρίζεται από πρωτοποριακή σκέψη, μυστικιστική εικονοπλασία και ένα δυσεξιχνίαστο στοχασμό, ενώ οι απόψεις του εμπίπτουν στο πλαίσιο του φιλελευθερισμού.

 Η περιπετειώδης ζωή του, οι μεταναστεύσεις και οι πολλές συγκινήσεις που βίωσε αποτυπώνονται στα έργα του. Το 1935 και σε ηλικία 47 ετών έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας ένα τεράστιο έργο ως παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.

 Το βιβλίο του που αγόρασα από τη βιβλιο...ΒΑΡΔΙΑ, περιέχει 36 συνολικά ποιήματα που μιλούν κυρίως για τα όνειρα και εκ των οποίων ξεχώρισα τα εξής:

 Θλιμμένος είμαι σήμερα, Ο άνεμος, εκεί ψηλά, Παγκόσμιο Παράπονο, Αυτό το είδος της παραφροσύνης και Χαραμάδα.

 Μέσα στις ολοσκότεινες στιγμές μου,
όταν εντός μου δεν υφίσταται κανείς
και όλα είναι τείχη και ομίχλη, 
όσο κρατά ή δίνει ο δρόμος της ζωής

αν, μια στιγμή, το μέτωπο σηκώσω
απ' το εντός μου, φόβου που μου δίνει,
και πέρα απ' τον ορίζοντα κοιτάξω,
γεμάτο ήλιο που ανάβ' ή σβήνει,

υφίσταμαι, γνωρίζω, ξαναζώ,
κι ας είναι όλο τούτο μία παραίσθηση,
ο έξω χώρος που μου δίνει λησμονιά,
και τίποτε δεν θέλω ούτε ζητώ.
Του παραδίδω, τότε την καρδιά.

(Χαραμάδα)

του Θοδωρή Μπόνη

Pablo Neruda - Estravagario



 "Το παρόν είναι μια βαλίτσα
μ' ένα ρολόι λαθρεμπορίου,
η καρδιά μας είναι μέλλον
και η τέρψη μας είναι αρχαία". 

(Οι μέρες εκείνες)

Ο Πάμπλο Νερούδα αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς ποιητές του 20ού αιώνα και νομίζω πως έχει τόσο παρελθόν και παρόν όσο και μέλλον. Το Εστραβαγάριο (μτφρ. πυξίδα, ναυτιλιακό όργανο), είναι ένα βιβλίο που χαρακτηρίζεται από έντονο λυρισμό, ενώ το βάθος της γραφής του θα δυσκόλευε κάποιον μη μυημένο.

 Ο Νερούδα είχε πολύ καλές σχέσεις με την Ελλάδα και τη μεταφράστρια του βιβλίου, Δανάη Στρατηγοπούλου. Ο ίδιος, μάλιστα, δεν έκρυψε τη βαθύτατη εκτίμησή του για τον συνάδελφο και ομοϊδεάτη του, Γιάννη Ρίτσο.

 Στο παρόν έργο, υπάρχουν μεταφρασμένα 67 συνολικά ποιήματα, τα οποία κυρίως μιλούν για τη φύση, την γενέτειρά του Χιλή, τη σύζυγό του Γιγιερμίνα και την αξία της φιλίας. Απ' αυτά ξεχώρισα τα εξής:
 Οι μέρες εκείνες, Ρεπερτόριο, Για να ανέβεις στον ουρανό, Ζητώ σιωπή, Να σιωπαίνεις, Μ' εκείνην, Όσα γίνονται σε μια μέρα, Η δυστυχισμένη, Γύρω απ' την κακή μου ανατροφή, Όνειρα τρένων.

 Δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερο εισαγωγικό ποίημα από το Για να ανέβεις στον ουρανό:

 "Για να ανέβεις στον ουρανό χρειάζονται
δυο φτερά,
ένα βιολί,
και κάτι πράγματα
που δεν μετριούνται, που δεν έχουν όνομα,
πιστοποιητικά ματιού που πάει μακριά και αργά,
επιγραφή στα νύχια της αμυγδαλιάς,
τίτλοι της πρωινής χλόης."

του Θοδωρή Μπόνη

Αλμπέρ Καμύ - Η πτώση

 Ο γεννημένος στην Αλγερία, Αλμπέρ Καμύ, ήταν συγγραφέας, δημοσιογράφος και από τους κυριότερους φιλοσόφους του υπαρξισμού. Το 1934 και σε ηλικία 21 ετών γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας, αλλά διαγράφεται ένα χρόνο μετά.

 Η Πτώση αποτελεί την ολοκλήρωση της αριστουργηματικής του τριλογίας, μετά την έκδοση των έργων Ο Ξένος και Η Πανούκλα.

 Στο βιβλίο αυτό, μας διηγείται, με φιλοσοφική διάθεση, την ιστορία ενός δικηγόρου από το Παρίσι, ο οποίος μετακόμισε στην Ολλανδία. Ο πρωταγωνιστής του αφηγήματος του Καμύ ήταν ένας ευυπόληπτος, αλληλέγγυος άνθρωπος που έκανε κάθε είδους ανδραγαθήματα.

 Ένα βράδυ, κατάλαβε ότι οι ηθικές του πράξεις ήταν μάταιες: άκουσε μία γυναίκα να πνίγεται στο Σηκουάνα και δεν προσπάθησε να τη σώσει ούτε να καλέσει σε βοήθεια.

 Από εκείνο το σημείο και μετά, ο Ζαν Μπατίστ μεταμορφώθηκε σε ένα εγωιστικό άτομο που υπέπιπτε σε ακολασίες, συνήθισε να ζει ως ο άνθρωπος με τα δύο πρόσωπα και έγινε υπέρμαχος της δουλείας.

 Στο βραβευμένο με Νόμπελ έργο αυτό, ο Καμύ υπεισέρχεται στα άδυτα της ψυχής του αναγνώστη, επιδιώκοντας να προβάλλει προς τα έξω ένα άλλο "Εγώ", που κρύβεται και είναι έτοιμο σε μία μόνο στιγμή να μας παρασύρει.

 Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους θέλουν να αξιολογήσουν τον εαυτό τους και να δουν "στεγνά" την πίσω όψη της ατομικής ηθικής.

του Θοδωρή Μπόνη

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Μπέρτολτ Μπρεχτ - Ο κύκλος με την κιμωλία


 Πριν από λίγες μέρες, πήγα στη βιβλιο...ΒΑΡΔΙΑ και αγόρασα το βιβλίο του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Και φυσικά, δεν το μετάνιωσα. 

 Ο Κύκλος με την κιμωλία και Ο λαβωμένος Σωκράτης είναι δύο έργα που μας διδάσκουν τις μεγάλες αποφάσεις που επρόκειτο να πάρει ένας άνθρωπος, με κίνδυνο είτε κάποια απώλεια είτε την κοινωνική κατακραυγή.

 Στο πρώτο έργο, διεξάγεται μία δίκη, στην οποία θα αποφασιστεί ποια είναι η πραγματική μητέρα ενός μικρού παιδιού. Η πραγματική του μητέρα που το εγκατέλειψε ή η υπηρέτρια που το μεγάλωσε με στοργή; Ο δικαστής δεν μπορεί να βγάλει μία σωστή απόφαση και καταφεύγει στη μέθοδο του κύκλου με την κιμωλία. Παράδοξος τρόπος, αλλά αποδοτικός. 

 Στο δεύτερο, ο γνωστός φιλόσοφος Σωκράτης επιστρατεύεται σε μάχη εναντίον των Περσών. Αποτελεί τον καταλυτικό παράγοντα στη νίκη των Αθηναίων, αλλά υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να αποκαλύψει σε κανέναν. Κάτι που συνέβη όταν άκουσε να πλησιάζει ο εχθρός. Δε φοβήθηκε τους Πέρσες, αλλά τους ίδιους τους συμπατριώτες του.

του Θοδωρή Μπόνη

Tom Harper - Η Κρύπτη του Λαζάρου

 Κατηγορία: Μυθιστόρημα

 Σελίδες: 527

 Εκδόσεις: Λιβάνη (2010)

 Από τον ίδιο συγγραφέα κυκλοφορούν επίσης: Ο Τάφος του Αχιλλέα, Η Πολιορκία των Ουρανών, Το Βιβλίο των Μυστικών.

 Η Έλι είναι μία νεαρή φτωχή κοπέλα από την Αγγλία που πηγαίνει στην Οξφόρδη για να κάνει το μεταπτυχιακό της. Αναπάντεχα όμως, καλείται να εργαστεί στη Μανσαλβάτ, μία τράπεζα στο Λονδίνο.

 Τα προνόμια που λαμβάνει εκεί και η καινούργια ζωή που απλώνεται μπροστά της δεν είναι τίποτα παραπάνω από το φαίνεσθαι. Στην πραγματικότητα, κάτω από την τράπεζα, κρύβεται ένας θησαυρός τεράστιας αξίας που συνδέεται άμεσα με την οικογένειά της.

 Η ζωή της Έλι βρίσκεται σε κίνδυνο, κάθε της κίνηση παρακολουθείται και πρέπει να υπερκεράσει τον εαυτό της για να βγει αλώβητη από τις απρόσμενες καταδιώξεις που ελλοχεύουν.

 Ο Τομ Χάρπερ γεννήθηκε στη Γερμανία, σπούδασε μεσαιωνική ιστορία στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και είναι Πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων Αστυνομικών Μυθιστορημάτων.

του Θοδωρή Μπόνη

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

"Secretum" των Monaldi & Sorti

 Βρισκόμαστε στη Ρώμη το 1700. Ο Καρδινάλιος Σπάντα φιλοξενεί στη βίλα του στη Ρώμη όλο τον πνευματικό κόσμο της εποχής εκείνης, εν όψει του επικείμενου γάμου του ανιψιού.

 Πίσω όμως από το ευτυχές γεγονός κρύβονται μεγάλα μυστικά γύρω από τη διαδοχή του Πάπα όσο και από αυτή του βασιλιά της Ισπανίας, καθώς αμφότεροι είναι βαριά άρρωστοι.

 Το κουβάρι της πλοκής ξετυλίγεται από έναν απλό υπάλληλο της βίλας, ο οποίος μας αφηγείται τις περιπέτειες που έζησε εκείνες τις μέρες στο πλάι ενός αββά που στην πραγματικότητα ήταν πράκτορας των γαλλικών.

 Το 900 σελίδων σχεδόν βιβλίο μας ταξιδεύει σε μία άλλη εποχή και μας διδάσκει τη δίχως όριο εξουσία που μπορεί να έχει το κράτος για να πετύχει αυτό που θέλει. Όλα τα ονόματα και τα γεγονότα που περιγράφονται λεπτομερέστατα, είναι πραγματικά. Το συγγραφικό δίδυμο των Μονάλντι και Σόρτι έχει εκδώσει άλλα δύο βιβλία με τίτλο Τυπωθήτω και Τα Μυστικά των Κονκλαβίων.

 Ιδανικό γι' αυτούς που αρέσκονται στις μακροσκελείς περιγραφές τοπίων, ρούχων, χαρακτήρων, αλλά και για όσους διαβάζουν πολύπλοκες ιστορίες, με κίνδυνο ακόμα και να χαθούν κάπου στη μέση.

του Θοδωρή Μπόνη

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Ένα βιβλίο με 100 χαϊκού του Χ. Βλαβιανού

Το βιβλίο τσέπης «Η ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας σε 100 χαϊκού» προσπαθεί να συμπυκνώσει τη σκέψη εκατό φιλοσόφων σε 17 συλλαβές.

Τι είναι το χαϊκού:

Το χαϊκού (που σημαίνει αστείος στίχος) είναι ιαπωνική ποιητική φόρμα. Παραδοσιακά αποτελείται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση. Ένα χαϊκού διαβάζεται σε μια αναπνοή.

«Λιμνούλα παλιά
Ο βάτραχος στον ήχο 
Του νερού πηδά»

Το παραπάνω χαϊκού («χαϊκού του βατράχου») είναι το πιο γνωστό του Ματσούο Μπασό και το πιο διάσημο γενικότερα. Σύμφωνα με τον Jonathan Clemens «Ο ίδιος ο ποιητής θεωρούσε πως περικλείει όλα τα στοιχεία του στυλ του και πως κάθε στίχος που συνέθεσε έπειτα από αυτό ήταν παραλλαγή αυτού του χαϊκού».

Στο συγκεκριμένο βιβλίο:

Ο Χάρης Βλαβιανός παντρεύει τον αναλυτικό λόγο της δυτικής φιλοσοφίας με την πυκνή, μινιμαλιστική φόρμα της ανατολικής ποίησης. Μέσα από έναν ενίοτε σαρκαστικό ή χιουμοριστικό τόνο δίνει τη φιλοσοφία με το δικό του πλάγιο τρόπο. Δεν είναι δέσμιος του σεβασμού στην ιερότητα των σκέψεων των φιλοσόφων που επέλεξε, μιας και σύμφωνα με τον ίδιο «η ποίηση έχει άλλους τρόπους να προσεγγίζει και να οικειοποιείται την αλήθεια».


Ο υπότιτλος του βιβλίου είναι «Από τους Προσωκρατικούς έως τον Ντερριντά» αν και ορισμένοι σημαντικοί φιλόσοφοι, όπως οι Λεβινάς, Μπασελάρ και Ρικέρ, απουσιάζουν επειδή ο συγγραφέας δεν είναι αρκετά εξοικειωμένος με τη σκέψη τους. Άλλους, δεν τους συμπεριέλαβε γιατί δεν επηρέασαν αρκετά την εξέλιξη της φιλοσοφίας.

Παραδείγματα των χαϊκού που δημιούργησε:

ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ
NICCOLO MACHIAVELLI
SIMONE DE BEAUVOIR
περ. 510 π.Χ. – περ. 450 π.Χ.
1469 - 1527
1908 - 1986
Ό,τι σκέφτηκες
υπάρχει. Το τίποτα
λοιπόν υπάρχει.
Είσ’ αδύναμος;
Θα σ’ εξοντώσουν. Να σε
φοβούνται πρέπει.
Δε γεννήθηκες
για τη μπουντουάρ. Ούτε
είσαι θηλυκό!

Λίγα λόγια για το συγγραφέα:

O Χάρης Βλαβιανός γεννήθηκε στη Ρώμη το 1957. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και πολιτική θεωρία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Διηύθυνε το περιοδικό "Ποίηση", επί 15 χρόνια. Διδάσκει Ιστορία και Πολιτική Θεωρία στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος και δημιουργική γραφή στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ).

Δήμητρα Φουρκαλίδου

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

"Ίσως η ίδια η λογική να είναι τρέλα"


 Τι έχουμε να πούμε για τους ανθρώπους που εγκαταλείπουν τα όνειρά τους, για να γίνουν πιο πρακτικοί, πιο "λογικοί"; Ποιος μπορεί να ορίσει τι είναι τρέλα σε μία τόσο παράλογη ζωή; Γιατί αναρωτιόμαστε γιατί ζούμε κι όχι γιατί πεθαίνουμε;
 Ίσως λίγη τρέλα που αποκλίνει από τη λογική να είναι ο τρόπος με τον οποίο θα καταφέρουμε να ανακαλύψουμε το δικό μας θησαυρό.

 Σε αυτή την εσωτερική αναζήτηση, μας βοηθάει ο Θερβάντες στο βιβλίο του Δον Κιχώτης, μιλώντας στον Καράσκο:

 «Ξέρεις πόσες φορές έχω δει τη ζωή όπως είναι πραγματικά; Τόσες όσες δεν μπορείς να φανταστείς. Πόνος, εξαθλίωση, πείνα και απίστευτη σκληρότητα. Είδα ανθρώπους να ταπεινώνονται τόσο, που να αναρωτιούνται γιατί γεννήθηκαν. Είδα φίλους μου να πεθαίνουν μέσα στην απελπισία. Ξέρεις τι έβλεπα στο βλέμμα τους την τελευταία τους στιγμή; Σύγχυση. Μια τεράστια απορία πλανιόταν στα μάτια τους. Γιατί; Δεν νομίζω ότι ρωτούσαν γιατί πεθαίνουν, αλλά γιατί έχουν ζήσει... Όταν η ίδια η ζωή είναι τόσο παράλογη, ποιος μπορεί να πει τι είναι τρέλα και τι είναι λογική; Ίσως τρέλα μπορεί να είναι, το να εγκαταλείπουμε τα όνειρά μας. Να γινόμαστε πρακτικοί, νομίζοντας ότι μπορούμε να δούμε την "πραγματικότητα". Ίσως αυτό να είναι τρέλα. Να ψάχνουμε θησαυρούς εκεί που σωρεύονται σκουπίδια. Ίσως η πολλή λογική να είναι τρέλα. Και τι μεγαλύτερη τρέλα απ' όλες, να βλέπεις τη ζωή όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι."

του Θοδωρή Μπόνη

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Στις 23 Απριλίου το Frozen In Time



 Ένα νέο βιβλίο κατηγορίας nonfinction είναι έτοιμο να εκδοθεί στις Η.Π.Α. από τον Μίτσελ Τζούκοφ, συγγραφέα του New York Times bestseller, Lost in Shangri-La.

 To Frozen In Time μας ταξιδεύει στην περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμο και συγκεκριμένα στο 1942.

 Ένα αμερικανικό αεροσκάφος τύπου Β-17 προσγειώνεται στη Γροιλανδία. Τέσσερις μέρες μετά, ξεσπάει μία φοβερή καταιγίδα και το σκάφος προσκρούει στον πάγο.

 Και τα εννέα μέλη του πληρώματος καταφέρνουν να σωθούν. Ο στρατός των Η.Π.Α. καταφθάνει στο σημείο της σύγκρουσης και επιτυγχάνει τη διάσωση του ενός, αλλά το σκάφος ξαφνικά εξαφανίζεται μυστηριωδώς μέσα σε μία άγρια καταιγίδα.

 Το βιβλίο αυτό μας μεταφέρει τις απάνθρωπες συνθήκες κάτω από τις οποίες έπρεπε να επιζήσει το πλήρωμα του σκάφους για 148 μέρες, αντιμέτωπο με τον αρκτικό χειμώνα.

του Θοδωρή Μπόνη

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Fyodor Dostoevski - Το Υπόγειο

 Εν όψει της θεατρικής παράστασης του ομώνυμου έργου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, θα ήθελα να αναφερθώ στο βιβλίο του Ρώσου συγγραφέα που διάβασα πριν από μερικούς μήνες.

 Το βιβλίο αυτό γράφτηκε το 1864, όταν ο Ντοστογιέφσκι επέστρεψε στη Ρωσία, έχοντας χάσει όλα του τα χρήματα σε χαρτοπαιξίες και βρήκε τη γυναίκα του βαριά άρρωστη στο κρεβάτι. 

 Το μόλις 126 σελίδων έργο θέτει θεμελιώδη φιλοσοφικά ερωτήματα κι όλα από ένα σκοτεινό υπόγειο. Είναι καλύτερο για έναν άνθρωπο να βασανίζεται έχοντας υψηλό φρόνημα ή να επιδιώκει την ευτελή ευτυχία;

 Εδώ τίθεται το πρόβλημα της αιώνιας σύγκρουσης ανάμεσα στη λογική και το συναίσθημα, προβάλλοντας την προσβολή ως ένα εξαγνιστικό μέσο για να δούμε την αλήθεια όπως πραγματικά είναι.

 Ο ήρωας "ξεγυμνώνεται" από κάθε "υψηλό" αίσθημα με οδυνηρό τρόπο και διερωτάται τι σημαίνει δειλία και τι ηρωισμός. Παρακάτω ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα από την τελευταία σελίδα του βιβλίου:

 "Αφήστε μας μόνους χωρίς βιβλία κι αμέσως θα πελαγώσουμε, θα τα μπερδέψουμε. Δε θα ξέρουμε πού να στηριχτούμε και σε τι να αφοσιωθούμε, δε θα ξέρουμε τι πρέπει να αγαπήσουμε και τι να μισήσουμε, τι πρέπει να εκτιμήσουμε ή να περιφρονήσουμε. Βαριόμαστε ακόμη και που είμαστε άνθρωποι, άνθρωποι με σάρκα και οστά αληθινά, ντρεπόμαστε γι' αυτό και το θεωρούμε ατιμία μας.

 Γυρεύουμε να γίνουμε ένας τύπος γενικού ανθρώπου που δεν υπήρξε ποτέ. Είμαστε πεθαμένοι μόλις γεννηθούμε και χρόνια και χρόνια μας γεννούν πατέρες που δεν είναι ζωντανοί, μια κατάσταση που μας ευχαριστεί όλο και πιο πολύ. Μας αρέσει. Σε λίγο, θα επινοήσουμε κάποιο τρόπο για να γεννιόμαστε από μια ιδέα."

του Θοδωρή Μπόνη

Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Rock & Pop - Όλη η ιστορία

Επιμέλεια Έκδοσης: Michael Heatley

Πρόλογος: Sir George Martin

Σελίδες: 528

Φωτογραφία Εξωφύλλου: U2

Εκδόσεις: Ψυχογιός (2007)

 Η μουσική αποτελεί αναμφίβολα έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη ζωή μας. Μας εμπνέει, μας διασκεδάζει, μας ταξιδεύει. Σε κάθε περίπτωση, η μουσική έχει τη δική της ιστορία.

 Μία ομάδα έμπειρων μουσικών και μουσικοκριτικών ανέλαβε πριν από επτά περίπου χρόνια να συμπυκνώσει σε ένα βιβλίο μια τεράστια γκάμα από μουσικά ρεύματα που συγγενεύουν με τη ροκ και την ποπ.

 Ο αναγνώστης θα έχει τη δυνατότητα να γνωρίσει τους κυριότερους εκπροσώπους κάθε μουσικής κατηγορίας, να μάθει τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά, να απολαύσει το πλούσιο και έγχρωμο φωτογραφικό υλικό, καθώς και αποφθέγματα διαφόρων καλλιτεχνών.

 Ενδεικτικά, στο βιβλίο παρέχονται οι βασικές πληροφορίες πληροφορίες από τα εξής ρεύματα:

 Pop από τη δεκαετία του '50 μέχρι σήμερα, rockabilly, blues, Doo-wop, skiffle, lounge, soul, folk, surf ήχοι, Mod, reggae pop, soul του Βορρά, Europop, Hip Hop, Disco, Funk, Ambient, Acid Jazz, Trip Hop, Boy Bands, βρετανική garage μουσική, blues rock, country rock, hard rock, punk, goth rock, grunge, alternative rock, jazz rock, glam rock, doom metal, heavy metal, thrash metal, death metal, black metal κ.ά.


του Θοδωρή Μπόνη

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Βίλχελμ Ράιχ - Άκου Ανθρωπάκο


Συγγραφέας: Wilhelm Reich

Τίτλος: Listen Little Mann

Κατηγορία: Κοινωνιολογία

Σελίδες: 138

Εκδόσεις: Γνώση (2012)

 Ο Βίλχελμ Ράιχ ήταν ο αγαπημένος μαθητής του Φρόυντ και πέθανε στις ομοσπονδιακές φυλακές των Η.Π.Α., σαν σύγχρονος Σωκράτης. Ο συγγραφέας έγραψε το 1948 το Άκου Ανθρωπάκο, με το οποίο καταφέρεται εναντίον της εξάπλωσης των ολοκληρωτικών καθεστώτων ανά την υφήλιο.

 Αυτό που ανησυχούσε περισσότερο το συγγραφέα ήταν η τυφλή υπακοή των ανθρώπων είτε στο Φασισμό είτε στον Κομμουνισμό. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτοί οι άνθρωποι, παρά το γεγονός ότι είναι εξαθλιωμένοι, νιώθουν περήφανοι για τον πολιτισμό τους και υποτιμούν τους υπόλοιπους.

 Το βιβλίο αυτό αποτελεί το καλύτερο εγχειρίδιο για όσους επιθυμούν να γνωρίσουν την προσκόλληση των ανθρώπων σε ιδεώδη που δεν είναι τίποτα άλλο παρά αυταπάτες. Το μικρό του μέγεθος, αλλά και τα πολλά παραστατικά του σκίτσα το κάνουν πιο προσιτό και ευχάριστο στην ανάγνωση.

 Παρακάτω, ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα:

 "Σε ονομάζουν "ανθρωπάκο", "χυδαίο άνθρωπο", "κοινό άνθρωπο". Λένε ότι έχουμε μπει σε μια νέα εποχή, στην "Εποχή του Κοινού Ανθρώπου". Δεν το λες εσύ αυτό, ανθρωπάκο. Το λένε εκείνοι, οι αντιπρόεδροι των μεγάλων εθνών, οι αυτόκλητοι ηγέτες της εργατιάς, τα γεμάτα ενοχές παιδιά των αστών, οι πολιτικοί και οι φιλόσοφοι. Σου τάζουν το μέλλον, αλλά δε νοιάζονται καθόλου για το παρελθόν σου.
 Επιτρέπεις στους ισχυρούς να εξουσιάζουν "για το καλό του ανθρωπάκου". Εσύ ο ίδιος όμως μένεις σιωπηλός. Δίνεις στους ισχυρούς και ανίσχυρους αλλά υστερόβουλους ανθρώπους το δικαίωμα να σε εκπροσωπούν, για να ανακαλύψεις κατόπιν εορτής ότι σε έχουν πιάσει κορόιδο".

του Θοδωρή Μπόνη

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Σίγκμουντ Φρόυντ - Ο Πολιτισμός πηγή δυστυχίας

Συγγραφέας: Σίγκμουντ Φρόυντ

Τίτλος: Ο Πολιτισμός πηγή δυστυχίας

Κατηγορία: Ψυχανάλυση, Κοινωνιολογία

Σελίδες: 203

Εκδόσεις: Επίκουρος 2013

 Το παρόν βιβλίο περιλαμβάνει δύο πολύ σπουδαίες μελέτες του Φρόυντ, "Ο Πολιτισμός πηγή δυστυχίας" και "Το μέλλον μιας αυταπάτης" και κινείται σε δύο επίπεδα:

 α) την πρόοδο του πολιτισμού σε βάρος της ευτυχίας του ανθρώπου και

 β) την απατηλή ευτυχία μέσω της θρησκείας.

 Ο Φρόυντ δεν επιδιώκει την κατάργηση του πολιτισμού ούτε την επιστροφή σε πρωτόγονες καταστάσεις. Αντίθετα, μας εξηγεί ότι η πολιτισμική ανάπτυξη, έτσι όπως διαμορφώνεται, περιορίζει τον άνθρωπο στα πλαίσια της κοινοτικής ζωής.

 Μας εξηγεί ποιοι ήταν οι λόγοι δημιουργίας των πρώτων μορφών του πολιτισμού, πως επηρεάζεται ο σεξουαλισμός του σύγχρονου ανθρώπου, τις αναταραχές που δημιουργεί η ηθική και την περιφρόνηση που υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους λόγω των ιδανικών.

 Ο συγγραφέας εισέρχεται στα μονοπάτια της ανθρωπολογίας και της κοινωνιολογίας και μας εξηγεί γιατί οι θρησκείες αποτελούν αυταπάτη, γιατί δημιουργήθηκαν, που αποσκοπούν και γιατί θα πρέπει να καταργηθούν.

 Το βιβλίο αυτό μας παίρνει κυριολεκτικά από το χέρι και μας δείχνει τον κόσμο. Μετά την ανάγνωσή του, ο αναγνώστης θα έχει την πεποίθηση ότι έγινε πραγματικά σοφότερος.

του Θοδωρή Μπόνη

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

«Εκεί έξω είναι ζούγκλα κι όλα τα ζώα είναι οπλισμένα»[…]«Υπάρχουνε οχτώ εκατομμύρια ιστορίες στη γυμνή πόλη». Ο Λόρενς Μπλοκ αποδεικνύει πως στη Νέα Υόρκη, την «πόλη της αδιαφορίας» της δεκαετίας του ’80, υπήρχαν πράγματι..οκτώ εκατομμύρια τρόποι να πεθάνεις.


Συγγραφέας: Λόρενς Μπλοκ

Τίτλος: οκτώ εκατομμύρια τρόποι να πεθάνεις

Σελίδες: 388

Κατηγορία: Μυθιστόρημα

Εκδόσεις: Πατάκη (2000)


Εντάξει, συμφωνώ. Ο τίτλος του βιβλίου πράγματι για ορισμένους μπορεί να θεωρηθεί μακάβριος και κατά συνέπεια να τον προσπεράσουν. Για άλλους όμως… όπως εγώ, θα αποτελέσει μια πρόκληση να ανακαλύψουν το περιεχόμενο του.

Το συγκεκριμένο τίτλο… τον ανακάλυψα πριν πολλούς μήνες, τυχαία. Τον έψαχνα για πολύ καιρό (ακόμα θυμάμαι τις απορημένες και τρομαγμένες εκφράσεις των πωλητριών στο άκουσμα του) και τελικά η αναμονή άξιζε τον κόπο. Με χαρά μου βέβαια ανακαλύπτω, πως σε αντίθεση με την χρονική περίοδο που το έψαχνα εγώ και δεν υπήρχε πουθενά (η απάντηση που λάμβανα κάθε φορά ήταν «Είναι παλιό, δεν υπάρχει ούτε στις αποθήκες, πιθανόν να έχει σταλεί για… πολτοποίηση!», τώρα μπορεί κανείς να το προμηθευτεί πιο εύκολα (ίσως να έπιασαν τόπο τα τηλεφωνήματα στον εκδοτικό οίκο).

Νέα Υόρκη. Αρχές της δεκαετίας του ’80. Ο Ματ Σκάντερ είναι πρώην αστυνομικός που πλέον εργάζεται «ανεπίσημα» ως ιδιωτικός ντετέκτιβ. Η Κιμ είναι μια πόρνη η οποία θέλει να φύγει από το επάγγελμα και προσλαμβάνει τον Ματ προκειμένου να την απαλλάξει από τον νταβατζή της, τον Τσανς. Όταν η Κιμ βρίσκεται κατακρεουργημένη λίγες μέρες αργότερα στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου - και με την αστυνομία να είναι έτοιμη να κλείσει την υπόθεση μη μπορώντας να κάνει τίποτα - ο Τσανς προσλαμβάνει με τη σειρά του τον Σκάντερ για να εξιχνιάσει τη δολοφονία. Κατά την προσπάθεια του να διαλευκάνει  την υπόθεση, ο Σκάντερ ξετυλίγει παράλληλα το κουβάρι της δικής του ζωής και του αγώνα του να νικήσει τον προσωπικό του δαίμονα, το αλκοόλ. 

Σε μια μεγαλούπολη που μαστίζεται από την εγκληματικότητα, ο Σκάντερ διαβάζει καθημερινά στις εφημερίδες για νέα φρικτά εγκλήματα. Είναι μάλιστα τόσα πολλά που τα περισσότερα από αυτά περνάνε στα «ψιλά γράμματα».

«Εκεί έξω είναι ζούγκλα κι όλα τα ζώα είναι οπλισμένα»[…]«Υπάρχουνε οχτώ εκατομμύρια ιστορίες στη γυμνή πόλη» […] «Ξέρεις τι έχεις σ’ αυτή την πόλη; Σ’ αυτό το γαμημένο βόθρο μιας γυμνής γαμημένης πόλης; Έχεις οχτώ εκατομμύρια τρόπους να πεθάνεις». 
Παρουσιάζοντας τις διάφορες μικρές και αποτρόπαιες ιστορίες των εφημερίδων της Νέας Υόρκης σε συνδυασμό με τα προσωπικά δράματα των πρωταγωνιστών, ο Μπλοκ αποδεικνύει πως στη Νέα Υόρκη, την «πόλη της αδιαφορίας» της δεκαετίας του ’80, υπήρχαν πράγματι..οκτώ εκατομμύρια τρόποι να πεθάνεις.



P.S. Το «οκτώ εκατομμύρια τρόποι να πεθάνεις» έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστές τους Τζεφ Μπρίτζες και Ροζάννα Αρκέτ. 



Ελένη  Ιβάσινα


Ο David Bowie σε βιβλίο!

 Σας αρέσει ο Ντέιβιντ Μπόουι; Αν ναι, τότε το συγκεκριμένο βιβλίο προτείνεται για εσάς. 

 Από σήμερα (23/3/), ξεκινάει μέσω της εταιρίας Amazon η κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου σχετικά με τον 66χρονο τραγουδιστή και performer, με τίτλο "David Bowie Is".

 Δημιουργοί του έργου είναι η συγγραφέας Victoria Broackes και ο Geoffrey Marsh, οι οποίοι μας εισάγουν στο αρχείο του διάσημου ροκ μουσικού.

 Η παρουσίαση γίνεται στα πλαίσια των τραγουδιών του, των συνεργασιών του, αλλά και με ό,τι έχει να κάνει σχετικά με το ενδυματολογικό του στυλ.

 Το βιβλίο περιέχει πάνω από 300 έγχρωμες φωτογραφίες, προσωπικές και επαγγελματικές, covers, κοστούμια στίχους και πολλά άλλα.

 Ο Ντέιβιντ Μπόουι γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1947 στο Λονδίνο, ενώ το πλήρες όνομά του είναι Ντέιβιντ Ρόμπερτ Τζόουνς. Η πλούσια δισκογραφία του εκτείνεται σε 25 albums και τα πιο δημοφιλή του τραγούδια είναι τα εξής:

 Space Oddity, Changes, The Stars, Where Are We Now?, Heroes, Wild Is The Wind, Let' s Dance, Absolute Beginners, Cat People.

του Θοδωρή Μπόνη

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Φιλίπ Κλοντέλ - Η αναφορά του Μπροντέκ




Συγγραφέας: Φιλίπ Κλοντέλ

Τίτλος: Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΠΡΟΝΤΕΚ

Σελίδες: 400

Κατηγορία: Μυθιστόρημα

Εκδόσεις: Ψυχογιός (2008)







Κάθε αρχή και δύσκολη λένε. Το δύσκολο στην προκειμένη περίπτωση, ήταν να επιλέξω το βιβλίο που θα σηματοδοτούσε την έναρξη της συμμετοχής μου στην υπέροχη αυτή προσπάθεια που εδώ και μέρες είχαν ήδη ξεκινήσει οι αγαπητοί μου Θοδωρής και Δήμητρα.

Από την δύσκολη θέση της επιλογής με έβγαλε η σημερινή ημέρα. Παγκόσμια ημέρα της Ποίησης και ταυτόχρονα Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων η 21η Μαρτίου. Καθότι λοιπόν η στήλη των Αφιερωμάτων του Books Boulevard σήμερα απονέμει - δια χειρός Θοδωρή Μπόνη - φόρο τιμής στον Κ. Καβάφη για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, επέλεξα με τη σειρά μου να προσεγγίσω ένα από τα έργα του Γάλλου συγγραφέα Φιλίπ Κλοντέλ προς αφύπνιση όλων μας για την Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων.

Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΠΡΟΝΤΕΚ, ανήκει στα βιβλία εκείνα που, όταν διαβάζεις και την τελευταία τους σελίδα σου αφήνουν ανάμικτα συναισθήματα, μια "γλυκόπικρη γεύση". Γλυκιά, διότι είχες την τύχη να πέσουν στα χέρια σου και πικρή, διότι φέρνει στην επιφάνεια την ενδόμυχη αποστροφή προς το διαφορετικό που μπορεί να ενυπάρχει ακόμη και στους πιο οικείους μας ανθρώπους. 

«Ονομάζομαι Μπροντέκ, και δεν ευθύνομαι για τίποτα. Οφείλω να το πω. Πρέπει να το ξέρει όλος ο κόσμος. Εγώ δεν έκανα τίποτα, κι όταν έμαθα τι συνέβη θα προτιμούσα να μη μιλήσω ποτέ γι’ αυτό, να αλυσοδέσω τη μνήμη μου, να την κρατήσω γερά δεμένη στα δεσμά της έτσι ώστε να κάτσει φρόνιμη όπως μια αλεπού πιασμένη στο δόκανο. Με ανάγκασαν όμως οι άλλοι: "Εσύ ξέρεις να γράφεις", μου είπαν, "έχεις κάνει σπουδές". Απάντησα ότι είχα κάνει πολύ λίγες σπουδές, που ούτε καν τις ολοκλήρωσα άλλωστε, και ότι δε μου άφησαν σπουδαίες αναμνήσεις. Δε θέλησαν ν’ ακούσουν τίποτα: "Ξέρεις να γράφεις, γνωρίζεις πώς να χρησιμοποιείς τις λέξεις και πώς μπορούν να εκφράσουν τα πράγματα. Αυτό αρκεί. Εμείς δεν ξέρουμε να το κάνουμε. Εμείς θα μπερδευόμασταν, ενώ εσύ θα τα πεις και θα σε πιστέψουν"».

Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα χωριό κάπου στην Ευρώπη. Μια μεταπολεμική Ευρώπη, με εμφανή τα σημάδια του πολέμου στα εδάφη της αλλά και στις ψυχές των ανθρώπων.
Ο Μπροντέκ, είναι ένας εκ των κατοίκων του χωριού και παράλληλα ένας από τους ελάχιστους επιζήσαντες αυτών που ανήκαν στην κατηγορία των διαφορετικών, προς έκπληξη ή και απογοήτευση θα μπορούσε κανείς να πει, των συγχωριανών του.

Προκειμένου να γράψει την μυστηριώδη Αναφορά, ο Μπροντέκ κάνει μια αναδρομή στην ιστορία και στο παρελθόν του χωριού και ταυτόχρονα μια αναδρομή στο δικό του παρελθόν. Ένα παρελθόν άμεσα συνδεδεμένο με το χωριό.

Εξιστορώντας παράλληλα την προσωπική ιστορία του Μπροντέκ και την ιστορία του χωριού, ο Κλοντέλ με μεγάλη δεξιοτεχνία συνθέτει την εικόνα μιας κοινωνίας διαβρωμένης  από το φόβο. Το φόβο και την προκατάληψη για κάθε τι το διαφορετικό από όσα έχουμε συνηθίσει. 

Η αναφορά του Μπροντέκ βραβεύτηκε με το βραβείο Goncourt des Lyceens 2007 και χαρακτηρίστηκε ως μια αριστουργηματική τοιχογραφία μιας κοινωνίας και μιας εποχής.  
Κατά την άποψη μου, αποτελεί τοιχογραφία κάθε κοινωνίας και κάθε εποχής, καθώς θίγει  προβλήματα διαχρονικά, τα οποία μπορεί πολλές φορές να μην φαίνονται, αλλά ενυπάρχουν σε «λανθάνουσα μορφή», περιμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες για να «ενεργοποιηθούν». 


                                                                                                                                   Ελένη Ιβάσινα