Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Βίλχελμ Ράιχ - Άκου Ανθρωπάκο


Συγγραφέας: Wilhelm Reich

Τίτλος: Listen Little Mann

Κατηγορία: Κοινωνιολογία

Σελίδες: 138

Εκδόσεις: Γνώση (2012)

 Ο Βίλχελμ Ράιχ ήταν ο αγαπημένος μαθητής του Φρόυντ και πέθανε στις ομοσπονδιακές φυλακές των Η.Π.Α., σαν σύγχρονος Σωκράτης. Ο συγγραφέας έγραψε το 1948 το Άκου Ανθρωπάκο, με το οποίο καταφέρεται εναντίον της εξάπλωσης των ολοκληρωτικών καθεστώτων ανά την υφήλιο.

 Αυτό που ανησυχούσε περισσότερο το συγγραφέα ήταν η τυφλή υπακοή των ανθρώπων είτε στο Φασισμό είτε στον Κομμουνισμό. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτοί οι άνθρωποι, παρά το γεγονός ότι είναι εξαθλιωμένοι, νιώθουν περήφανοι για τον πολιτισμό τους και υποτιμούν τους υπόλοιπους.

 Το βιβλίο αυτό αποτελεί το καλύτερο εγχειρίδιο για όσους επιθυμούν να γνωρίσουν την προσκόλληση των ανθρώπων σε ιδεώδη που δεν είναι τίποτα άλλο παρά αυταπάτες. Το μικρό του μέγεθος, αλλά και τα πολλά παραστατικά του σκίτσα το κάνουν πιο προσιτό και ευχάριστο στην ανάγνωση.

 Παρακάτω, ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα:

 "Σε ονομάζουν "ανθρωπάκο", "χυδαίο άνθρωπο", "κοινό άνθρωπο". Λένε ότι έχουμε μπει σε μια νέα εποχή, στην "Εποχή του Κοινού Ανθρώπου". Δεν το λες εσύ αυτό, ανθρωπάκο. Το λένε εκείνοι, οι αντιπρόεδροι των μεγάλων εθνών, οι αυτόκλητοι ηγέτες της εργατιάς, τα γεμάτα ενοχές παιδιά των αστών, οι πολιτικοί και οι φιλόσοφοι. Σου τάζουν το μέλλον, αλλά δε νοιάζονται καθόλου για το παρελθόν σου.
 Επιτρέπεις στους ισχυρούς να εξουσιάζουν "για το καλό του ανθρωπάκου". Εσύ ο ίδιος όμως μένεις σιωπηλός. Δίνεις στους ισχυρούς και ανίσχυρους αλλά υστερόβουλους ανθρώπους το δικαίωμα να σε εκπροσωπούν, για να ανακαλύψεις κατόπιν εορτής ότι σε έχουν πιάσει κορόιδο".

του Θοδωρή Μπόνη

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Σίγκμουντ Φρόυντ - Ο Πολιτισμός πηγή δυστυχίας

Συγγραφέας: Σίγκμουντ Φρόυντ

Τίτλος: Ο Πολιτισμός πηγή δυστυχίας

Κατηγορία: Ψυχανάλυση, Κοινωνιολογία

Σελίδες: 203

Εκδόσεις: Επίκουρος 2013

 Το παρόν βιβλίο περιλαμβάνει δύο πολύ σπουδαίες μελέτες του Φρόυντ, "Ο Πολιτισμός πηγή δυστυχίας" και "Το μέλλον μιας αυταπάτης" και κινείται σε δύο επίπεδα:

 α) την πρόοδο του πολιτισμού σε βάρος της ευτυχίας του ανθρώπου και

 β) την απατηλή ευτυχία μέσω της θρησκείας.

 Ο Φρόυντ δεν επιδιώκει την κατάργηση του πολιτισμού ούτε την επιστροφή σε πρωτόγονες καταστάσεις. Αντίθετα, μας εξηγεί ότι η πολιτισμική ανάπτυξη, έτσι όπως διαμορφώνεται, περιορίζει τον άνθρωπο στα πλαίσια της κοινοτικής ζωής.

 Μας εξηγεί ποιοι ήταν οι λόγοι δημιουργίας των πρώτων μορφών του πολιτισμού, πως επηρεάζεται ο σεξουαλισμός του σύγχρονου ανθρώπου, τις αναταραχές που δημιουργεί η ηθική και την περιφρόνηση που υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους λόγω των ιδανικών.

 Ο συγγραφέας εισέρχεται στα μονοπάτια της ανθρωπολογίας και της κοινωνιολογίας και μας εξηγεί γιατί οι θρησκείες αποτελούν αυταπάτη, γιατί δημιουργήθηκαν, που αποσκοπούν και γιατί θα πρέπει να καταργηθούν.

 Το βιβλίο αυτό μας παίρνει κυριολεκτικά από το χέρι και μας δείχνει τον κόσμο. Μετά την ανάγνωσή του, ο αναγνώστης θα έχει την πεποίθηση ότι έγινε πραγματικά σοφότερος.

του Θοδωρή Μπόνη

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

«Εκεί έξω είναι ζούγκλα κι όλα τα ζώα είναι οπλισμένα»[…]«Υπάρχουνε οχτώ εκατομμύρια ιστορίες στη γυμνή πόλη». Ο Λόρενς Μπλοκ αποδεικνύει πως στη Νέα Υόρκη, την «πόλη της αδιαφορίας» της δεκαετίας του ’80, υπήρχαν πράγματι..οκτώ εκατομμύρια τρόποι να πεθάνεις.


Συγγραφέας: Λόρενς Μπλοκ

Τίτλος: οκτώ εκατομμύρια τρόποι να πεθάνεις

Σελίδες: 388

Κατηγορία: Μυθιστόρημα

Εκδόσεις: Πατάκη (2000)


Εντάξει, συμφωνώ. Ο τίτλος του βιβλίου πράγματι για ορισμένους μπορεί να θεωρηθεί μακάβριος και κατά συνέπεια να τον προσπεράσουν. Για άλλους όμως… όπως εγώ, θα αποτελέσει μια πρόκληση να ανακαλύψουν το περιεχόμενο του.

Το συγκεκριμένο τίτλο… τον ανακάλυψα πριν πολλούς μήνες, τυχαία. Τον έψαχνα για πολύ καιρό (ακόμα θυμάμαι τις απορημένες και τρομαγμένες εκφράσεις των πωλητριών στο άκουσμα του) και τελικά η αναμονή άξιζε τον κόπο. Με χαρά μου βέβαια ανακαλύπτω, πως σε αντίθεση με την χρονική περίοδο που το έψαχνα εγώ και δεν υπήρχε πουθενά (η απάντηση που λάμβανα κάθε φορά ήταν «Είναι παλιό, δεν υπάρχει ούτε στις αποθήκες, πιθανόν να έχει σταλεί για… πολτοποίηση!», τώρα μπορεί κανείς να το προμηθευτεί πιο εύκολα (ίσως να έπιασαν τόπο τα τηλεφωνήματα στον εκδοτικό οίκο).

Νέα Υόρκη. Αρχές της δεκαετίας του ’80. Ο Ματ Σκάντερ είναι πρώην αστυνομικός που πλέον εργάζεται «ανεπίσημα» ως ιδιωτικός ντετέκτιβ. Η Κιμ είναι μια πόρνη η οποία θέλει να φύγει από το επάγγελμα και προσλαμβάνει τον Ματ προκειμένου να την απαλλάξει από τον νταβατζή της, τον Τσανς. Όταν η Κιμ βρίσκεται κατακρεουργημένη λίγες μέρες αργότερα στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου - και με την αστυνομία να είναι έτοιμη να κλείσει την υπόθεση μη μπορώντας να κάνει τίποτα - ο Τσανς προσλαμβάνει με τη σειρά του τον Σκάντερ για να εξιχνιάσει τη δολοφονία. Κατά την προσπάθεια του να διαλευκάνει  την υπόθεση, ο Σκάντερ ξετυλίγει παράλληλα το κουβάρι της δικής του ζωής και του αγώνα του να νικήσει τον προσωπικό του δαίμονα, το αλκοόλ. 

Σε μια μεγαλούπολη που μαστίζεται από την εγκληματικότητα, ο Σκάντερ διαβάζει καθημερινά στις εφημερίδες για νέα φρικτά εγκλήματα. Είναι μάλιστα τόσα πολλά που τα περισσότερα από αυτά περνάνε στα «ψιλά γράμματα».

«Εκεί έξω είναι ζούγκλα κι όλα τα ζώα είναι οπλισμένα»[…]«Υπάρχουνε οχτώ εκατομμύρια ιστορίες στη γυμνή πόλη» […] «Ξέρεις τι έχεις σ’ αυτή την πόλη; Σ’ αυτό το γαμημένο βόθρο μιας γυμνής γαμημένης πόλης; Έχεις οχτώ εκατομμύρια τρόπους να πεθάνεις». 
Παρουσιάζοντας τις διάφορες μικρές και αποτρόπαιες ιστορίες των εφημερίδων της Νέας Υόρκης σε συνδυασμό με τα προσωπικά δράματα των πρωταγωνιστών, ο Μπλοκ αποδεικνύει πως στη Νέα Υόρκη, την «πόλη της αδιαφορίας» της δεκαετίας του ’80, υπήρχαν πράγματι..οκτώ εκατομμύρια τρόποι να πεθάνεις.



P.S. Το «οκτώ εκατομμύρια τρόποι να πεθάνεις» έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστές τους Τζεφ Μπρίτζες και Ροζάννα Αρκέτ. 



Ελένη  Ιβάσινα


Ο David Bowie σε βιβλίο!

 Σας αρέσει ο Ντέιβιντ Μπόουι; Αν ναι, τότε το συγκεκριμένο βιβλίο προτείνεται για εσάς. 

 Από σήμερα (23/3/), ξεκινάει μέσω της εταιρίας Amazon η κυκλοφορία του πρώτου βιβλίου σχετικά με τον 66χρονο τραγουδιστή και performer, με τίτλο "David Bowie Is".

 Δημιουργοί του έργου είναι η συγγραφέας Victoria Broackes και ο Geoffrey Marsh, οι οποίοι μας εισάγουν στο αρχείο του διάσημου ροκ μουσικού.

 Η παρουσίαση γίνεται στα πλαίσια των τραγουδιών του, των συνεργασιών του, αλλά και με ό,τι έχει να κάνει σχετικά με το ενδυματολογικό του στυλ.

 Το βιβλίο περιέχει πάνω από 300 έγχρωμες φωτογραφίες, προσωπικές και επαγγελματικές, covers, κοστούμια στίχους και πολλά άλλα.

 Ο Ντέιβιντ Μπόουι γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1947 στο Λονδίνο, ενώ το πλήρες όνομά του είναι Ντέιβιντ Ρόμπερτ Τζόουνς. Η πλούσια δισκογραφία του εκτείνεται σε 25 albums και τα πιο δημοφιλή του τραγούδια είναι τα εξής:

 Space Oddity, Changes, The Stars, Where Are We Now?, Heroes, Wild Is The Wind, Let' s Dance, Absolute Beginners, Cat People.

του Θοδωρή Μπόνη

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Φιλίπ Κλοντέλ - Η αναφορά του Μπροντέκ




Συγγραφέας: Φιλίπ Κλοντέλ

Τίτλος: Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΠΡΟΝΤΕΚ

Σελίδες: 400

Κατηγορία: Μυθιστόρημα

Εκδόσεις: Ψυχογιός (2008)







Κάθε αρχή και δύσκολη λένε. Το δύσκολο στην προκειμένη περίπτωση, ήταν να επιλέξω το βιβλίο που θα σηματοδοτούσε την έναρξη της συμμετοχής μου στην υπέροχη αυτή προσπάθεια που εδώ και μέρες είχαν ήδη ξεκινήσει οι αγαπητοί μου Θοδωρής και Δήμητρα.

Από την δύσκολη θέση της επιλογής με έβγαλε η σημερινή ημέρα. Παγκόσμια ημέρα της Ποίησης και ταυτόχρονα Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων η 21η Μαρτίου. Καθότι λοιπόν η στήλη των Αφιερωμάτων του Books Boulevard σήμερα απονέμει - δια χειρός Θοδωρή Μπόνη - φόρο τιμής στον Κ. Καβάφη για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, επέλεξα με τη σειρά μου να προσεγγίσω ένα από τα έργα του Γάλλου συγγραφέα Φιλίπ Κλοντέλ προς αφύπνιση όλων μας για την Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων.

Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΠΡΟΝΤΕΚ, ανήκει στα βιβλία εκείνα που, όταν διαβάζεις και την τελευταία τους σελίδα σου αφήνουν ανάμικτα συναισθήματα, μια "γλυκόπικρη γεύση". Γλυκιά, διότι είχες την τύχη να πέσουν στα χέρια σου και πικρή, διότι φέρνει στην επιφάνεια την ενδόμυχη αποστροφή προς το διαφορετικό που μπορεί να ενυπάρχει ακόμη και στους πιο οικείους μας ανθρώπους. 

«Ονομάζομαι Μπροντέκ, και δεν ευθύνομαι για τίποτα. Οφείλω να το πω. Πρέπει να το ξέρει όλος ο κόσμος. Εγώ δεν έκανα τίποτα, κι όταν έμαθα τι συνέβη θα προτιμούσα να μη μιλήσω ποτέ γι’ αυτό, να αλυσοδέσω τη μνήμη μου, να την κρατήσω γερά δεμένη στα δεσμά της έτσι ώστε να κάτσει φρόνιμη όπως μια αλεπού πιασμένη στο δόκανο. Με ανάγκασαν όμως οι άλλοι: "Εσύ ξέρεις να γράφεις", μου είπαν, "έχεις κάνει σπουδές". Απάντησα ότι είχα κάνει πολύ λίγες σπουδές, που ούτε καν τις ολοκλήρωσα άλλωστε, και ότι δε μου άφησαν σπουδαίες αναμνήσεις. Δε θέλησαν ν’ ακούσουν τίποτα: "Ξέρεις να γράφεις, γνωρίζεις πώς να χρησιμοποιείς τις λέξεις και πώς μπορούν να εκφράσουν τα πράγματα. Αυτό αρκεί. Εμείς δεν ξέρουμε να το κάνουμε. Εμείς θα μπερδευόμασταν, ενώ εσύ θα τα πεις και θα σε πιστέψουν"».

Η ιστορία εξελίσσεται σε ένα χωριό κάπου στην Ευρώπη. Μια μεταπολεμική Ευρώπη, με εμφανή τα σημάδια του πολέμου στα εδάφη της αλλά και στις ψυχές των ανθρώπων.
Ο Μπροντέκ, είναι ένας εκ των κατοίκων του χωριού και παράλληλα ένας από τους ελάχιστους επιζήσαντες αυτών που ανήκαν στην κατηγορία των διαφορετικών, προς έκπληξη ή και απογοήτευση θα μπορούσε κανείς να πει, των συγχωριανών του.

Προκειμένου να γράψει την μυστηριώδη Αναφορά, ο Μπροντέκ κάνει μια αναδρομή στην ιστορία και στο παρελθόν του χωριού και ταυτόχρονα μια αναδρομή στο δικό του παρελθόν. Ένα παρελθόν άμεσα συνδεδεμένο με το χωριό.

Εξιστορώντας παράλληλα την προσωπική ιστορία του Μπροντέκ και την ιστορία του χωριού, ο Κλοντέλ με μεγάλη δεξιοτεχνία συνθέτει την εικόνα μιας κοινωνίας διαβρωμένης  από το φόβο. Το φόβο και την προκατάληψη για κάθε τι το διαφορετικό από όσα έχουμε συνηθίσει. 

Η αναφορά του Μπροντέκ βραβεύτηκε με το βραβείο Goncourt des Lyceens 2007 και χαρακτηρίστηκε ως μια αριστουργηματική τοιχογραφία μιας κοινωνίας και μιας εποχής.  
Κατά την άποψη μου, αποτελεί τοιχογραφία κάθε κοινωνίας και κάθε εποχής, καθώς θίγει  προβλήματα διαχρονικά, τα οποία μπορεί πολλές φορές να μην φαίνονται, αλλά ενυπάρχουν σε «λανθάνουσα μορφή», περιμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες για να «ενεργοποιηθούν». 


                                                                                                                                   Ελένη Ιβάσινα

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με αφιέρωμα στον Κ. Καβάφη

 Καβάφης, ο ποιητής των παθών, της Ιστορίας και του μέλλοντος. Το παιδί που γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1863 στην Αλεξάνδρεια και εγκαταστάθηκε τόσο στην Αγγλία όσο και στη Γαλλία, έμελλε να καταλάβει μία εξέχουσα θέση σε όλη την ευρωπαϊκή ποίηση.

 Το συνολικό του έργο περιλαμβάνει συνολικά 154 αναγνωρισμένα (από τον ίδιο) ποιήματα, 37 αποκηρυγμένα και 105 "Ανέκδοτα", εκ των οποίων τα 75 ήταν ολοκληρωμένα και τα υπόλοιπα 30, ατελή.

 Κατέταξε τα ποιήματά του σε τρεις κατηγορίες: τα ιστορικά, τα αισθησιακά και τα φιλοσοφικά. Ο Καβάφης λειτουργούσε κυρίως μέσω συμβόλων, χρησιμοποιώντας ένα μείγμα καθαρεύουσας και δημοτικής, ο λόγος του ήταν πάντοτε λιτός και πεζός, αλλά το χαρακτηριστικό στοιχείο που παρατηρούμε στα ποιήματά του είναι η παντελής έλλειψη ομοιοκαταληξιών.

 Δε θα πρέπει όμως να παραλειφθεί η καβαφική ειρωνεία, ένας κοινωνικά διδακτικός τρόπος να αποτυπώσει την τραγικότητα της πραγματικότητας. Ως ένα από τα πιο επίκαιρα ποιήματα που ξεχωρίζω από τον Καβάφη, είναι τα "Παράθυρα" που μας μιλάει για την ανθρώπινη θλίψη, τη μοναξιά και την αίσθηση του ανικανοποίητου που ταλανίζει το σημερινό άνθρωπο:

 "Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.- Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγοριά.-
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει."

(από τα Αναγνωρισμένα)

του Θοδωρή Μπόνη

"Ο Νους στον Αριστοτέλη" από το Richard McKirahan

 Ο Αμερικανός καθηγητής Φιλοσοφίας στο Pomona College της Καλιφόρνια, Richard McKirahan, μας μίλησε χθες στο Κέντρο Διάδοσης Ερευνητικών Αποτελεσμάτων (ΚΕΔΕΑ), στο πλαίσιο του "Διεθνούς Colloqium για τον Αριστοτέλη".

 Συγκεκριμένα, η διάλεξή του αυτή αφορούσε τη θεματική "Ο Νους στον Αριστοτέλη" και το πως ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος πρωτοπόρησε, επιχειρώντας να "παντρέψει" τη μαθηματική νόηση των θετικών επιστημών με τη Φιλοσοφία. Στόχος του δεν ήταν άλλος από τη χρήση του ορθού λόγου.

 Ο Αριστοτέλης ισχυριζόταν πως οι παραγωγικές αποδείξεις δεν εξαρτώνται από ατομικές διαισθήσεις, αλλά από αντικειμενικές αποδείξεις, ενώ οι αρχές είναι εξ ορισμού αναπόδεικτους (δε χρήζουν περαιτέρω απόδειξη).

 Μέσω της Επιστήμης, συν τοις άλλοις, προβαίνουμε σε μία απόδειξη, ενώ στο Νου υπάρχει η Γνώση, δηλαδή οι αρχές που είναι πρότερες του συμπεράσματος. Εδώ γίνεται μία διάκριση των συνδετικών όρων Νόηση ως αντίληψη ότι κάτι είναι αληθές και Νους ως έξη της ψυχής.

 Το ορθόν, σύμφωνα με τα Αναλυτικά Ύστερα, είναι ότι πρέπει πρώτα να βρίσκουμε το τι (το γεγονός) και μετά το γιατί είναι αληθές αυτό το πράγμα. Κατέληξε, μάλιστα, στο συμπέρασμα πως ο Νους και η Επιστήμη δε σφάλλουν ποτέ κι αν κάποιος εξάγει λάθος συμπέρασμα απλώς δεν κατέχει τη γνώση του πράγματος.

 Ή μήπως σφάλλει ακόμα κι ο Νους;



 

του Θοδωρή Μπόνη


Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

"Είναι η βαρβαρότητα..."


"Δυστυχώς και η Γη με δικά μας έξοδα γυρίζει", έλεγε ο αείμνηστος Οδυσσέας Ελύτης και ίσως αποτελεί μία από τις φράσεις που μένουν με ειρωνικό τρόπο χαραγμένες στα μέτωπα τόσο των Ελλήνων όσο και των Κυπρίων.

 Δεν μπορώ παρά να χαρακτηρίσω τις τελευταίες εξελίξεις ως βαρβαρότητες και τις πολιτικές που ασκούνται ως επιτηδευμένα εξευτελιστικές για τον Άνθρωπο. Είναι η βαρβαρότητα...

 Καταλήγω να συμφωνήσω με τον Πλάτωνα, ο οποίος στην Πολιτεία είχε πει ότι "Η άγαν ελευθερία έοικε εις άγαν δουλείαν μεταβάλλειν." (μτφρ: φαίνεται πως η υπερβολική ελευθερία μετατρέπεται σε υπερβολική υποδούλωση).

του Θοδωρή Μπόνη






Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

"Εισαγωγή στην Ηθική Φιλοσοφία" από την Ελένη Καλοκαιρινού

 Η αναπληρώτρια καθηγήτρια Φιλοσοφίας του ΑΠΘ μας παρουσίασε στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ το καινούργιο βιβλίο του Ronald F. Atkinson με τίτλο "Εισαγωγή στην Ηθική Φιλοσοφία".

 Η κ. Καλοκαιρινού ανέλαβε τη μετάφραση του έργου στα ελληνικά, το οποίο δεν περιορίζεται στην παράθεση απόψεων μεταξύ των υποστηρικτών της Ηθικής Φιλοσοφίας, αλλά εξετάζει τις ηθικές αρχές που διέπουν την ανθρώπινη συμπεριφορά.

 Συν τοις άλλοις, αναλύονται θέματα που συσχετίζονται με τις υποχρεώσεις που έχουμε ως άτομα, δίνοντας ιδιαίτερα βάση στην προβληματική γύρω από την ανθρώπινη βούληση.

 Η Ελένη Καλοκαιρινού αναφέρει πως υπάρχουν δύο θεωρίες γύρω από την Ηθική Φιλοσοφία: α) η συγκινησιακή και β) η επιτακτικοκρατική θεωρία. Παράλληλα, χωρίζει σε δύο γενιές του Ηθικούς Φιλόσοφους, αλλά και το ρόλο που έπαιξε και παίζει ο Βιτγκενστάιν με την ερώτησή του "Πως ορίζουμε αυτό το Αγαθό;", αναφερόμενος φυσικά στο Σωκράτη, πατέρα της Ηθικής Φιλοσοφίας.

 Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια εμπεριστατωμένη εισαγωγή στο μεγάλο αυτό κλάδο της Φιλοσοφίας, διεγείροντας στον αναγνώστη ερωτήματα και προβληματισμούς γύρω από καθημερινά ηθικά προβλήματα, τα οποία θα πρέπει, όπως αναφέρει η κ. Καλοκαιρινού, να τα διαχωρίζουμε τόσο από τον πολιτισμό όσο και από το νόμο ή την πολιτική.

 Η παραπάνω παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της Επιστημονικής Διημερίδας με θέμα: "Ηθική Φιλοσοφία: Προεκτάσεις και Προοπτικές".





του Θοδωρή Μπόνη


Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

J. R. R. Tolkien - The Hobbit

Συγγραφέας: Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιεν

Τίτλος: Χόμπιτ

Σελίδες: 420

Κατηγορία: Μυθιστόρημα

Εκδόσεις: Κέδρος (2012)

 Είχα την τύχη να βρω εισιτήριο και να πάω στην avant premiere της νέας ταινίας του Φιλ Τζάκσον, ο οποίος μετά την τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών επέστρεψε με το Χόμπιτ. Η ταινία αυτή αποτελεί το επικό προοίμιο της πρώτης τριλογίας και έχει ως πρωταγωνιστή της τον Μπίλμπο Μπάγκινς, θείο του Φρόντο.

 Το βιβλίο του Τόλκιεν συμπεριλαμβάνει ολόκληρη την τριλογία του Χόμπιτ, το οποίο καλείται να βοηθήσει, μετά από προτροπή του Γκάνταλφ, το Θόριν Δρύασπι και τους υπόλοιπους νάνους συντρόφους του, στην προσπάθεια να επανακτήσουν το κλεμμένο θησαυρό από το δράκο Σμάουγκ το Νοσφιστή.

 Παρά την αρχική του αντίσταση, αποφασίζει να πάρει μέρος σε ταξίδι περιπέτειας που θα διαρκέσει πολλούς μήνες, μέχρι η παρέα να φτάσει στο Μοναχικό Βουνό, όπου βρίσκεται ο δράκος. Οι νάνοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με τρολ, γιγάντιες αράχνες, βαργκ, τελώνια και η συμβολή του Μπίλμπο θα είναι καθοριστική.

 Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιες διαφορές στο βιβλίο σε σχέση με το πρώτο μέρος της τριλογίας, χωρίς φυσικά να αλλάζει ο κορμός της υπόθεσης. Χαρακτηριστικές εξ αυτών είναι οι εμφανίσεις του μάγου Ράνταφαστ, του Αζόγκ και του Νεκρομάντη στην ταινία, ενώ στο βιβλίο, οι χαρακτήρες αυτοί λείπουν.

 Το έργο του Τόλκιεν προσφέρει σε μικρούς και μεγάλους τη δυνατότητα να ταξιδέψουν σε μέρη μακρινά, φανταστικά που ζωντανεύουν μπροστά μας όσο κάποιος αφήνει τη σκέψη του να αφομοιωθεί στον κόσμο του συγγραφέα! Αποκορύφωμα αποτελεί η Μάχη των Πέντε Στρατιών προς το τέλος!

του Θοδωρή Μπόνη 

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Πάουλο Κοέλιο - Ο Διάβολος και η Δεσποινίδα Πριμ

Συγγραφέας: Πάουλο Κοέλιο

Τίτλος: Ο Διάβολος και η Δεσποινίδα Πριμ

Σελίδες: 273

Κατηγορία: Μυθιστόρημα

Εκδόσεις: Λιβάνη (2001)

 Σε μια απομονωμένη περιοχή, βρίσκεται ένα μικρό και ειρηνικό χωριό που λέγεται Βίσκος. Το μέρος αυτό δεν αριθμεί πάνω από τριακόσιους κατοίκους, η πλειοψηφία των οποίων είναι γέροι αγρότες και οι βοσκοί.

 Μία μέρα, φτάνει στο χωριό ένας μυστηριώδης άνδρας, ο οποίος σύμφωνα με τη γριά Μπέρτα, φέρνει μαζί του κι ένα δαίμονα. Η Μπέρτα φημίζεται για την επικοινωνία που διατηρεί για χρόνια με τον πεθαμένο σύζυγό της.

 Ο ξένος αυτός αναρωτιέται για το αν το Κακό υπερισχύει του Καλού και προτείνει στους κατοίκους ότι αν δολοφονήσουν έναν από τους δικούς τους, θα τους ανταμείψει με πολλές ράβδους χρυσού που ο ίδιος έχει θάψει στη γύρω περιοχή.

 Θα ενδώσει τελικά η νεαρή Σαντάλ Πριμ στην πρόταση του ξένου; Το βιβλίο του Πάουλο Κοέλιο αποτελεί μία συναρπαστική παραβολή για τη μάχη του Καλού και του Κακού μέσα, αλλά και για την ελευθερία επιλογών που έχουμε στη ζωή μας.

του Θοδωρή Μπόνη

«Το πείραμα της Φιλαδέλφειας» των Moore & Berlitz


«Έρευνα σχετικά με ένα απόρρητο πείραμα του Πολεμικού Ναυτικού των Η.Π.Α. που πιθανότατα στέφθηκε με –επικίνδυνα- απόλυτη επιτυχία.»

Πηγές (οι οποίες, όμως, δεν είναι σίγουρα αξιόπιστες) αναφέρουν ότι το 1943 στο ναυπηγείο του ναυτικού της Φιλαδέλφειας κάτι συνέβη… Ξαφνικά το U.S.S. Eldridge, ένα πλήρως επανδρωμένο αντιτορπιλικό συνοδείας, εξαφανίστηκε σε μια πράσινη ομίχλη, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα εμφανίστηκε στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια, και έπειτα επανεμφανίστηκε στη Φιλαδέλφεια. Αυτή η περιγραφή αποδίδεται πιο απλά με τον όρο «πείραμα της Φιλαδέλφειας». Ένα πείραμα που είχε ως στόχο το πλεονέκτημα που θα έδινε μια τέτοια τεχνική κατά τη διάρκεια πολέμου.

Οι ίδιες πηγές καταγγέλλουν μια σειρά από επιπτώσεις στο πλήρωμα, μέλη του οποίου κάηκαν κατά τη διάρκεια του πειράματος ή ενσωματώθηκαν στο πλοίο και όσα επέζησαν είχαν σοβαρά προβλήματα υγείας και απολύθηκαν από το ναυτικό ως ψυχολογικά και διανοητικά ανίκανα άτομα.

Συνωμοσία, φαντασία τρελών, φάρσα ή πραγματικά γεγονότα, τα στοιχεία αυτά, καθώς και πολλά περισσότερα, παρατίθενται και δίνονται με τέτοιον τρόπο ώστε να γίνονται κατανοητά και στον απλό αναγνώστη. Το βιβλίο «Πείραμα της Φιλαδέλφειας» είναι η πρώτη γεμάτη και τεκμηριωμένη έκθεση σχετικά με ένα ανατριχιαστικό και άλυτο μυστήριο που συζητείται εδώ και χρόνια. Πάντως, αξιωματούχοι της περιόδου είχαν αρνηθεί οποιονδήποτε πειραματισμό για να καταστεί αόρατη η ύλη, δηλαδή είχαν αρνηθεί την πραγματικότητα του πειράματος. 
Στις σελίδες του, μάλιστα, «επανεμφανίζεται» και ο Allen, ο άνθρωπος που μέσα από τα γράμματά του έδωσε πολλές πληροφορίες και καταθέσεις γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα. Το βιβλίο αυτό είναι ουσιαστικά εκείνο που έκανε την ιστορία γνωστή στο ευρύ κοινό και αποτελεί για πολλούς την καλύτερη έρευνα που έχει γίνει πάνω στο θέμα. Ο Moore αναφέρει πώς κατά τη διάρκεια της έρευνάς του αντάλλαξε αρκετές επιστολές με τον Allen αλλά και συναντήθηκε μαζί του.
Στο βιβλίο αυτό δε δίνονται λύσεις, ούτε υπάρχουν άμεσα συμπεράσματα. Όπως και να ‘χει, όμως, αποτελεί ένα πολύ ευχάριστο τρόπο να μάθει κανείς πληροφορίες για αυτό το θέμα και, σίγουρα, συστήνεται στους λάτρεις του μυστηρίου, του αγνώστου, των συνομωσιών και των κρυφών κινήσεων χωρών κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στοιχεία για το βιβλίο:

Το πείραμα της Φιλαδέλφειας

Charles Berlitz & William L. Moore

Εκδόσεις Ωρόρα

Πρώτη έκδοση, 1979

Μετάφραση του Μάριου Βερέττα

Δήμητρα Φουρκαλίδου

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Irvin Yalom - Το πρόβλημα Σπινόζα

Συγγραφέας: Irvin Yalom

Τίτλος: Το πρόβλημα Σπινόζα

Κατηγορία: Μυθιστόρημα

Σελίδες: 506

Εκδόσεις: Άγρα (2012)

 Το βιβλίο αυτό επικεντρώνεται στη ζωή και το έργο του μεγάλου αυτού Ολλανδού φιλοσόφου κατά το 17ο αιώνα, ο οποίος αφορίστηκε με χέρεμ από την εβραϊκή κοινότητα, σε ηλικία μόλις 23 ετών. 

 Ο αποσυνάγωγος Εβραίος ήταν ένθερμος υποστηρικτής του πανθεϊσμού κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αναγκαστεί να φύγει ως αιρετικός από το Άμστερνταμ για το υπόλοιπο της ζωής του.

 Βασικές ιδέες του Σπινόζα ήταν ότι Θεός και Φύση είναι το ίδιο πράγμα, αρνιόταν τη μετά θάνατον ζωή, θεωρούσε ανόητους όσοι πίστευαν τα ιερά εβραϊκά βιβλία (πχ. Τορά) χωρίς να τα αναλύσουν, εφόσον γράφτηκαν από ανθρώπινο χέρι και ότι για κάθε γεγονός υπάρχει κάποια αιτία.

 Ο Ίρβιν Γιάλομ μας πάει κάπου παραπέρα. Μας δείχνει ότι ο ορθολογισμός του και τα έργα που άφησε πίσω (κυρίως η Ηθική και η Θεολογικοπολιτική πραγματεία) επηρέασαν το φυσικό διανοητή του Ναζισμού, ο οποίος ακούει στο όνομα Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ.

 Ο Γερμανός καταθλιπτικός φιλόσοφος (ολοκληρωτικά εξαρτημένος από το Χίτλερ) κατατρύχεται από την πνευματική κληρονομιά του Γκαίτε, ο οποίος με τη σειρά του θαύμαζε το Σπινόζα. Ο Ρόζενμπεργκ ένιωθε θαυμασμό για τις πρωτοποριακές ιδέες του Μπαρούχ Σπινόζα, αλλά διακατεχόταν κι από ένα αίσθημα απώθησης, αφού ο τελευταίος ήταν Εβραίος.

 Μέσα από τους παράλληλους βίους του Σπινόζα και του Ρόζενμπεργκ, ο αναγνώστης μπορεί να διακρίνει και να συγκρίνει την ασκητική ζωή του ενός με τα εγκληματικά έργα του άλλου.

 Το λογοτεχνικό έργο του Γιάλομ περιλαμβάνει άλλα τρία μυθιστορήματα: Όταν έκλαψε ο Νίτσε (2001), Στο Ντιβάνι (2002) και Η θεραπεία του Σοπενχάουερ (2005).


του Θοδωρή Μπόνη

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Dan Brown - Inferno

Συγγραφέας: Νταν Μπράουν

Τίτλος: Κόλαση

Κατηγορία: Μυθιστόρημα

Προηγούμενα έργα του συγγραφέα: Το Χαμένο Σύμβολο, Κώδικας da Vinci, Illuminati, Άγγελοι και Δαίμονες, Αρκτικός Κύκλος, Ψηφιακό Οχυρό

 Ο συγγραφέας του Κώδικα da Vinci και των Illuminati ολοκλήρωσε το νέο του βιβλίο με τίτλο "Inferno".

 Στα ιταλικά η λέξη αυτή σημαίνει "κόλαση" και αναφέρεται στη Θεία Κωμωδία του Δάντη. Τα γεγονότα εκτυλίσσονται στη Φλωρεντία και πρωταγωνιστής για άλλη μια φορά δεν είναι άλλος από το Ρόμπερτ Λάνγκτον.

  "Παρόλο που μελέτησα το Δάντη όσο ήμουν φοιτητής, έπρεπε να πάω ο ίδιος στη Φλωρεντία για έρευνα και να διαπιστώσω τη μεγάλη επιρροή που ασκεί το έργο του στο σύγχρονο κόσμο. Με αυτό το νέο μυθιστόρημα, είμαι χαρούμενος που θα πάω τους αναγνώστες ένα ταξίδι βαθιά σε αυτό το βασίλειο... ένα τοπίο από σύμβολα, κωδικούς και πολλά περισσότερα από μερικά μυστικά μονοπάτια".

 Το καινούργιο μυθιστόρημα αναμένεται να εκδοθεί στις 14 Μαΐου σε ΗΠΑ και Καναδά σε τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ είναι άγνωστο το πότε θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα.

του Θοδωρή Μπόνη

Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Στις 8 Απριλίου ο "Ανδαλουσιανός φίλος" του Αlexander Soderberg

Συγγραφέας: Αλεξάντερ Σόντερμπεργκ

Τίτλος: Ανδαλουσιανός φίλος

Κατηγορία: Αστυνομικό Μυθιστόρημα

Ημερομηνία έκδοσης: 8/4/2013

Εκδόσεις: Μεταίχμιο

  Το διεθνές μπεστ σέλερ και πρώτο βιβλίο του 43χρονου Σουηδού συγγραφέα θα ξεκινήσει την κυκλοφορία για λογαριασμό του αγγλόφωνου κοινού στις 12 Μαρτίου, ενώ σε ένα μήνα έρχεται και στην Ελλάδα.

 Ο νέος Στιγκ Λάρσον, όπως τον αποκαλεί το Bokboxen, γράφει ένα εξαιρετικό και συνάμα συναρπαστικό θρίλερ που αποτελεί το πρώτο μέρος μίας τριλογίας.

 Το παρθενικό συγγραφικό έργο του Σόντερμπεργκ εστιάζει στις ανθρώπινες αδυναμίες, ενώ το σθένος της ηρωίδας δοκιμάζεται από διεφθαρμένες δυνάμεις.

 Η Σοφί Μπρίνκμαν είναι ερωτευμένη με τον Έκτορα Γκούζμαν, ο οποίος εμπλέκεται σε ένα διεθνές συνδικάτο εγκλήματος. Το σπίτι της παρακολουθείται κι εκείνη καλείται να γλιτώσει από εκτελεστές, γκάνγκστερ και εμπόρους ναρκωτικών.

 Η τριλογία αναμένεται να κάνει πάταγο σε πάνω από τριάντα χώρες, όπου έχουν πωληθεί τα δικαιώματά της, ενώ στα σκαριά βρίσκεται και η κινηματογραφική της μεταφορά.

 Ο Σκοτ Σμιθ αναφέρει πως το βιβλίο "παίζει με τις προσδοκίες του αναγνώστη" και ο Μπραντ Θορ τονίζει πως πρόκειται για "ένα μνημειώδες θρίλερ, ένας συνδυασμός της τριλογίας του Στιγκ Λάρσον με τους μαφιόζους Σοπράνο".

 Εδώ, μπορείτε να παρακολουθήσετε το book trailer.

του Θοδωρή Μπόνη

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Ο Αλέξης Σταμάτης για το "Μπορείς να κλάψεις μες στο νερό;"

 Χτες το απόγευμα δεν πήγα να τσικνίσω, όπως είθισται να κάνει ο λαός μας, αλλά παραβρέθηκα στην παρουσίαση του καινούργιου έργου του Αλέξη Σταμάτη στον Ιανό με τίτλο "Μπορείς να κλάψεις μες στο νερό;"

 Όπως αναφέρει κι ο ίδιος, "αφού μπορεί κάποιος να εκσπερματώσει μέσα στο νερό, άρα μπορεί και να κλάψει!". Το βιβλίο αυτό θίγει κοινωνικοπολιτικά τα προβλήματα της ελληνικής οικογένειας, ως απόρροια της έλλειψης παιδείας από τους ίδιους τους γονείς προς τα παιδιά.

 Τα γεγονότα εκτυλίσσονται σε μια πολυκατοικία των βορείων προαστίων της Αθήνας, όπου ο Ορέστης Πολίτης, ένας επιτυχημένος προγραμματιστής, περνά μια ήσυχη ζωή με τη γυναίκα του και την κόρη. Τριάντα χρόνια μετά όμως κι όταν αυτός διανύει το 53ο έτος της ηλικίας του, το παρόν του συγκρούεται με το σκοτεινό παρελθόν του.

 Όλα τα πρόσωπα που κινούνται γύρω του έχουν τα δικά τους μυστικά και κάποια στιγμή το μείγμα αυτό εκρήγνυται: πίσω από τους τέσσερις τοίχους τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται. Ιστορίες πάθους, έρωτα, τρομοκρατίας, βίας ξετυλίγονται σε ένα μυθιστόρημα "δωματίων", χωρίς την παραμικρή παρουσία φυσικών στοιχείων.

 Οι σύντομες περιγραφικές προτάσεις και η θεατρική-σατυρική οπτική γωνία του Αλέξη Σταμάτη προσφέρουν μία εξαιρετική αισθητική στο 400 σελίδων βιβλίο που κάνει μία κατάδυση στα ενδόμυχα και πιο σκοτεινά σημεία του ψυχισμού των ηρώων.




του Θοδωρή Μπόνη

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Dan Brown - Ψηφιακό Οχυρό


Συγγραφέας: Νταν Μπράουν

Τίτλος: Ψηφιακό Οχυρό (Digital Fortress)

Σελίδες: 485

Κατηγορία: Μυθιστόρημα

Εκδόσεις: Λιβάνη (2005)


 Ο απόλυτος κώδικας: πανίσχυρος, επικίνδυνος και απροσπέλαστος. Εντάξει, δεν είναι και το τελευταίο έργο του Νταν Μπράουν ούτε πρόκειται για κάποιο μη εμπορικό βιβλίο που χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Οι περισσότεροι αναγνώστες του, όμως, αρκούνται στους Illuminati ή στον Κώδικα Da Vinci, γι' αυτό κι εγώ θέλω να σας πω λίγα πράγματα που αξίζει να διαβάσετε.

 Το Ψηφιακό Οχυρό είναι ένα από τα καλύτερα τεχνολογικά θρίλερ οργουελικού τύπου που σχετίζεται με τον παντοδύναμο υπολογιστή TRANSLTR, τον οποίο χρησιμοποιεί η Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας των ΗΠΑ, προκειμένου να μπορεί να παρακολουθεί όλο τον πλανήτη.

 Η δυνατότητα αποκρυπτογράφησης κάθε μηνύματος ενεργοποιεί έναν πρώην υπάλληλο της Υπηρεσίας και φανατικό αντιαμερικανό, Ενσέι Τακάντο, που αντιτίθεται στην πολιτική της, δημιουργώντας έναν απροσπέλαστο κώδικα.

 Σε αυτό το συνεχές κυνήγι εμπλέκεται η Σούζαν Φλέτσερ, μία ικανότατη κρυπταναλύτρια, καθώς και ο φίλος της, Ντέιβιντ Μπέκερ που ρισκάρουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τη ζωή τους, ώσπου να αποκαλυφθεί η πραγματική ταυτότητα του υποδιευθυντή Στράθμορ.

 Οι δρόμοι του ζευγαριού χωρίζουν, όταν ο καθηγητής Μπέκερ καλείται από το Στράθμορ να ταξιδέψει στη Σεβίλλη και να βρει το δαχτυλίδι του Τακάντο, το οποίο περιέχει τον πολύτιμο κωδικό. Η δουλειά, όμως, του Μπέκερ δεν είναι καθόλου εύκολη όπως πίστευε...

 Ο Νταν Μπράουν υπεισέρχεται στα σκοτεινά μονοπάτια της αμερικανικής υπηρεσίας και μας παραθέτει ποικίλους τρόπους αποκρυπτογράφησης ενός κωδικοποιημένου μηνύματος. Η διαδικασία αυτή κρατάει καθηλωμένο τον αναγνώστη μέχρι το τέλος, με τον τελευταίο όμως να ενεργοποιείται για να μπορέσει να λύσει πριν από τους πρωταγωνιστές το πρόβλημα.

 Ολόκληρο το βιβλίο αποτελεί ένα αίνιγμα και προσφέρει τη δυναμικότητα που χρειάζεται για να το διαβάσει κάποιος, χωρίς ούτε ένα διάλειμμα!

του Θοδωρή Μπόνη

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Αλέξης Σταμάτης - Μητέρα Στάχτη


Συγγραφέας: Αλέξης Σταμάτης

Τίτλος: Μητέρα Στάχτη

Σελίδες: 361

Κατηγορία: Μυθιστόρημα

Εκδόσεις: Καστανιώτη (2004)



  Ο Αλέξης Σταμάτης μας παρουσιάζει τις σχέσεις μιας αποξενωμένης οικογένειας, η οποία επανενώνεται μετά από χρόνια κι έπειτα από πρωτοβουλία του πατέρα. Εκείνος αποφασίζει να προσκαλέσει στη Σαντορίνη τα τρία του παιδιά, το Μηνά, τη Ρηνιώ και τον Άλκη, εν όψει της εορταστικής περιόδου του Πάσχα.

 Ο πρώτος, ιδιοκτήτης εστιατορίου και πολιορκητής της περιουσίας του πατέρα, η δεύτερη, φωτογράφος στη Γερμανία και ο τρίτος, νεαρός γιατρός, ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους στη ζωή τους, αλλά ανταποκρίθηκαν τελικά στο κάλεσμα του γονιού τους. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους, φυσικά.

 Η ανηθικότητα του πρωταγωνιστή πατέρα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την υποταγμένη και θρησκόληπτη φύση της μητέρας. Δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι που κατάφεραν να συμβιώσουν για 38 ολόκληρα χρόνια. Πως γίνεται να ζει κάποιος συνειδητά μέσα στο ψέμα;

 Η πίστη και η λογική είναι δύο έννοιες που καταρρίπτονται κάθε μέρα και στην επιφάνεια αναδύονται τα βαριά οικογενειακά μυστικά που όλοι θέλουν να αποφύγουν.

 Το βιβλίο αυτό μας ταξιδεύει με τα πολλά flashback, ενώ οι γνωστικές καταβολές του συγγραφέα (Μεταπτυχιακές σπουδές στον Κινηματογράφο) αποτυπώνονται μέσω της συνεχούς δράσης. Ιδιαίτερα επίκαιρο και συνάμα ευκολοδιάβαστο, το μυθιστόρημα του Αλέξη Σταμάτη αποτελεί τον καλύτερο κριτή ενάντια στην ανθρώπινη ματαιότητα.

του Θοδωρή Μπόνη




Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Αrthur Schopenhauer - Περί θανάτου

Σκέψεις και απόψεις για τα
έσχατα των πραγμάτων
Συγγραφέας: Άρθουρ Σοπενχάουερ

Τίτλος: Περί θανάτου

Κατηγορία: Φιλοσοφία

Εκδόσεις: Γνώση (2011)

Σελίδες: 105

Τίτλος πρωτοτύπου: Arthur Schopenhauer, Uber den Tod



 Ο Αρθούρος Σοπενχάουερ είναι ευρύτατα γνωστός ως ο φιλόσοφος της απαισιοδοξίας, προσπαθώντας όμως να βρει τρόπους αντίστασης απέναντι στην αθλιότητα της ζωής. Σκοπός μας, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι να καταπολεμήσουμε τις φυσικές μας ροπές, έτσι ώστε να επιτευχθεί η ψυχική μας γαλήνη.

 Ορίζει τον άνθρωπο ως καθ' αυτό πράγμα και ως βούληση που ενυπάρχει στα πάντα. Η χειρότερη απειλή γι' αυτόν, είναι ο θάνατος. Η μεγαλύτερη αγωνία είναι η αγωνία του θανάτου. Η γνώση, αντίθετα, αποκαλύπτει την απαξία της ζωής και καταπολεμά το φόβο του θανάτου.

 Αν όμως νιώθουμε φρίκη για το θάνατο, σκεπτόμενοι την ανυπαρξία μας, θα πρέπει να νιώθουμε το ίδιο και πριν από τη γέννησή μας. Ο ίδιος διερωτάται το εξής: "άπειρος χρόνος πέρασε από τη γέννησή μου. Τι ήμουνα στη διάρκεια αυτού του χρόνου;"

 Όπως διαπιστώνει ο Γερμανός φιλόσοφος, το θάνατο δεν το φοβάται το γνωστικό τμήμα του Εγώ μας, αλλά η fuga mortis (ο φόβος του θανάτου) και ο φόβος της καταστροφής του οργανισμού (η ίδια η βούληση με τη μορφή σώματος).

 "Η βούληση δεν πρέπει να φοβάται το θάνατο, γιατί ο θάνατος είναι ένα μόνο συστατικό της ζωής, το οποίο έχει ως αντίθετο πόλο τη γέννηση: ανάμεσα σ' αυτούς τους δύο πόλους βρίσκεται η ζωή. Άρα όποιος επιδιώκει τη ζωή, επιδιώκει αυτόματα και το θάνατο." [...]

[...] "Και αντιλαμβάνομαι το θάνατο ως σκοπό της ύπαρξής μου."

του Θοδωρή Μπόνη

Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Friedrich Nietzsche-Ecce Homo (Ιδού ο άνθρωπος)


Συγγραφέας: Friedrich Nietzsche

Tίτλος: Ecce Homo

Κατηγορία: Φιλοσοφία

Eκδόσεις: Ατραπός (2003)

Σελίδες: 173

Έργο εξώφυλλου: George Grosz, The White Slaver (1918)


 Ο Νίτσε εγκαθίδρυσε τη φιλοσοφία του πάνω στην άρνηση του Σοπενχάουερ, αλλά παράλλαξε το αξίωμα του τελευταίου "βούληση για ζωή" με το δικό του "βούληση για δύναμη". Ο ίδιος αντιτίθεται με σφοδρό τρόπο σε κάθε είδους ανθρώπινη δυστυχία και κυρίως στο Χριστιανισμό ως πρότυπο μνησικακίας και άρνησης της ζωής.

 Ο Νίτσε επιδιώκει να ταυτιστεί με το Ζαρατούστρα ή Ζωροάστρη, υπονομεύοντας την αξία της ίδιας της ηθικής, η οποία καθορίζεται από τη βούληση για δύναμη. Με την καυστική του γλώσσα, κλονίζει συθέμελα τον καθιερωμένο τρόπο σκέψης σχετικά με το καλό και το κακό.

 Παράλληλα όμως, ασκεί δριμεία κριτική απέναντι στους Γερμανούς, οι οποίοι "φέρουν την κύρια ευθύνη για όσα μεγάλα αισθήματα αναπτύχθηκαν εναντίον του πολιτισμού", διαστρέβλωσαν την έννοια της Αναγέννησης και διακατέχονται από τη χειρότερη αρρώστια, αυτή του εθνικισμού.

 Το παρόν βιβλίο είναι το τελευταίο που έγραψε ο Νίτσε (1888), δημοσιεύτηκε οκτώ χρόνια μετά το θάνατό του το 1900 και αποτελεί ένα κράμα αυτοβιογραφίας και αυτοκριτικής των έργων του, μέσα από το οποίο οραματίζεται τον υπεράνθρωπο.

του Θοδωρή Μπόνη